കല്യാണി – 6 481

“രാത്രി കണ്ണ് കാണാതെ പൂട്ടി കലപ്പ ഒടിയരുത്” അമ്പിളി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്റെ കലപ്പ അങ്ങനെ ഒടിയില്ല..ചെറിയച്ഛന്‍ പൂട്ടിയപ്പോ കലപ്പ ഒടിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും..ഇത് ഏതു പാടവും നന്നായി ഉഴുതു മറിക്കും”

അമ്പിളി കുടുകുടെ ചിരിച്ചു. ആ ചിരി കണ്ടപ്പോള്‍ അവളെ പിടിച്ച് അവിടെക്കിടത്തി പണിയണം എന്ന് ബാലകൃഷ്ണന് മോഹമുണ്ടായി.

“ഏത് പാടം പൂട്ടിയ കാര്യമാ നിങ്ങള് പറയണേ…എനിക്കൊന്നും മനസിലാകുന്നില്ല” അവരുടെ സംസാരം മനസിലാകാതെ ശ്രീദേവി ചോദിച്ചു.

“എടി കുഞ്ഞമ്മയ്ക്ക് വലിയ ഒരു നെല്‍പ്പാടം ഉണ്ട്..അവിടെ കുറെ നാളായി ആരും ഉഴുന്നില്ല..മുന്‍പ് ചെറിയച്ഛന്‍ ഉഴുതുകൊണ്ടിരുന്ന പാടമാണ്..എന്നോട് അവിടുത്തെ കൃഷി നോക്കാമോ എന്ന് കുഞ്ഞമ്മ ചോദിച്ചു..അതിനു പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതിന് എന്നെ കളിയാക്കുകയാ” ബാലകൃഷ്ണന്‍ അവള്‍ക്ക് വേണ്ടി പുതിയൊരു കഥ അങ്ങ് മെനഞ്ഞു.

“ഓ..അല്ലേലും ബാലേട്ടന് ചെളിയില്‍ ഇറങ്ങാന്‍ മടിയാണല്ലോ..കച്ചോടം അല്ലെ ഇഷ്ടം”

“ശ്രീദേവി പിടിച്ചിറക്കണം ബാലേട്ടനെ..വല്യ ഉഴുതുകാരന്‍ ആണെന്നാ ഭാവം” അമ്പിളി ബാലകൃഷ്ണനെ നോക്കിയാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

“ഉം..ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ ഉഴുതു കാണിച്ചു തരാം”

സഹദേവന്‍ വരുന്നത് കണ്ട അമ്പിളി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും പോയി. കുഞ്ഞമ്മയുടെ തുടുത്ത വയറിന്റെ മടക്കുകളുടെ ഇളക്കവും ചന്തികളുടെ തെന്നലും നോക്കിക്കൊണ്ട് ബാലകൃഷ്ണന്‍ തന്റെ ലിംഗം ശ്രീദേവി കാണാതെ തടവി.