“ഞാന്‍ എല്ലാം കഴിക്കും..എല്ലാം എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സാധാരണ മനുഷ്യര്‍ കഴിക്കുന്നതെന്തും..മാംസാഹാരം എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമാണ്..” നമ്പൂതിരി ചിരിച്ചു.
“കള്ളന്‍..വെറുതെയല്ല ഇത്ര ആരോഗ്യം” അത് കേട്ടുനിന്ന അമ്പിളി മനസ്സില്‍ മന്ത്രിച്ചു. നമ്പൂതിരിയുടെ നാവ് തന്റെ പൂറ്റില്‍ ഇഴയുന്നത് മനസ്സില്‍ സങ്കല്‍പ്പിച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ രോമങ്ങള്‍ എഴുന്നുനിന്നു.
കാരണവന്മാരുമായി സംസാരിച്ച ശേഷം നമ്പൂതിരി മോഹനന്റെ ഒപ്പം പോകുന്നത് നോക്കിനിന്ന അമ്പിളി മനസ്സില്‍ പലതും കണക്കുകൂട്ടി. മാധവന്‍ നമ്പൂതിരിയുടെ സൗന്ദര്യവും കരുത്തും തനിക്ക് ആസ്വദിക്കണം എന്ന് കാമവെറി പൂണ്ട അവള്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹത്തോട് വേഗം തന്നെ അടുക്കാന്‍ എന്തെങ്കിലും മാര്‍ഗ്ഗം കണ്ടെത്തണം. ആള്‍ എത്തരക്കാരന്‍ ആണ് എന്നൊരു ഊഹവുമില്ല; പക്ഷെ ആ പുരുഷത്വം കണ്ടിട്ട് സഹിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. തനിക്കൊരു ചരട് ജപിച്ചു കെട്ടിത്തരാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടാലോ എന്നവള്‍ ചിന്തിച്ചു. ആ കൈകള്‍ കൊണ്ട് നഗ്നമായ തന്റെ മേനിയില്‍ ഒരു കറുത്ത ചരട്..ഹ്മം..അമ്പിളി നാണിച്ച് വിരല്‍ കടിച്ച് നമ്പൂതിരി പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നിട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി.
“ഇരിക്ക് മോഹനാ..ചിലത് സംസാരിക്കാനുണ്ട്”
തന്റെ മുറികളും മറ്റു സൌകര്യങ്ങളും നോക്കി വിലയിരുത്തിയ ശേഷം നമ്പൂതിരി മോഹനനോട് പറഞ്ഞു. അവന്‍ അയാള്‍ക്കെതിരെ ഇരുന്നപ്പോള്‍ നമ്പൂതിരി പുറത്തേക്കുള്ള ജനാല തുറന്നിട്ട ശേഷം വന്നു ചാരുകസേരയില്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു. നേര്യത് മാറ്റി മുണ്ട് മാത്രം ധരിച്ചിരുന്ന അദ്ദേഹം തന്റെ മാലയില്‍ തിരുപ്പിടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ അവനെ നോക്കി.
“മോഹനന് ഇവിടെ നടക്കുന്ന കുഴപ്പങ്ങളെപ്പറ്റി എന്തെങ്കിലും സംശയങ്ങളോ തോന്നലുകളോ ഉണ്ടോ?” അയാള്‍ അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു.
“ഉണ്ട് തിരുമേനി..എനിക്ക് ഒരാളെ ബലമായ സംശയമുണ്ട്” മോഹനന് പറഞ്ഞു.
“ആരെ?”
എടോ മാസ്റ്ററെ എഴുത്തു നിർത്തിയെങ്കിൽ അതു പറയാനുള്ള മനസെങ്കിലും കാണിക്കടോ…
ബാക്കി എവിടെ മാഷെ…….
Mastere kalyani nirthiyo??