“സാരമില്ല. അത് ഞാന്‍ കണ്ടുപിടിച്ചോളാം..അതിരിക്കട്ടെ..ആദ്യമായി ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രശ്നം ഉണ്ടായത് എന്നാണ്? ആര്‍ക്കാണ്?”
“ആദ്യമായി പുറത്ത് എന്തോ കാഴ്ച കണ്ടു ഭയന്ന് പനിപിടിച്ചു കിടന്നത് രോഹിണിയും ശ്രീലക്ഷ്മിയും ആണ്..” മോഹനന്‍ പറഞ്ഞു.
“അവര്‍ ആരാണ്? ചെറിയ കുട്ടികള്‍ ആണോ?”
“രോഹിണി അര്‍ജുനന്‍ വല്യച്ഛന്റെ ഇളയ മോളാണ്..ഹരിയേട്ടന്റെ പെങ്ങള്‍..ഡിഗ്രി ഫസ്റ്റ് ഇയര്‍ ആണ്..ശ്രീലക്ഷ്മി ശ്രീകല അമ്മായിയുടെ മൂത്ത മകള്‍..ഡിഗ്രി രണ്ടാം വര്‍ഷ വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി ആണ്”
പെണ്‍കുട്ടികള്‍ടെ പ്രായം അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ നമ്പൂതിരിയുടെ സിരകള്‍ തുടിച്ചു. നല്ല പരുവം പ്രായത്തിലുള്ള പെണ്‍കുട്ടികള്‍ അപ്പോള്‍ ഇവിടെയുണ്ട്. അയാളുടെ മുഴുത്ത ലിംഗം ഒന്നിളകി.
“അവര്‍ എന്ത് കാഴ്ചയാണ് കണ്ടത്?”
“രാത്രി തുറന്നിട്ട ജനലിലൂടെ എന്തോ തീഗോളമോ മറ്റോ..”
“ഓഹോ..അങ്ങനെ ഒരു കാഴ്ച അവര്‍ കണ്ടോ? എങ്കില്‍ മോഹനന്റെ സംശയത്തില്‍ കഴമ്പുണ്ട്..അതെപ്പറ്റി വിശദമായി ഒന്ന് പറയാമോ?”
“വിശദമായി അറിയണമെങ്കില്‍ അവരോട് തന്നെ ചോദിക്കണം..”
അത് കേട്ടപ്പോള്‍ നമ്പൂതിരിയുടെ ഉള്ളം കുളിര്‍ത്തു. രോഗി ആശിച്ചതും വൈദ്യന്‍ കല്‍പ്പിച്ചതും പാല്‍ എന്ന അവസ്ഥയില്‍ ആയിരുന്നു അയാള്‍. പക്ഷെ അത് പുറമേ കാണിക്കാതെ അല്‍പനേരം ഗൌരവത്തില്‍ കണ്ണടച്ച് അയാള്‍ ഇരുന്നു.
“എനിക്ക് അവരില്‍ ഒരാളെ കണ്ടു സംസാരിക്കണം; ഇന്നുതന്നെ. രണ്ടുപേരില്‍ ഒരാള്‍ ഇപ്പോള്‍ മാസമുറയുടെ അശുദ്ധിയില്‍ ആണ്. മറ്റേ ആളെ എന്റെ അടുക്കലേക്ക് അയയ്ക്കുക. അയയ്ക്കുന്ന വിവരം മറ്റാരോടും പറയരുത്..ഞാന്‍ രഹസ്യമാക്കി വയ്ക്കാന്‍ പറയുന്ന എന്തും ഈ ദുരാത്മാവിനെ തളയ്ക്കുന്ന സമയം വരെ രഹസ്യമായിത്തന്നെ സൂക്ഷിക്കാന്‍ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം”
എടോ മാസ്റ്ററെ എഴുത്തു നിർത്തിയെങ്കിൽ അതു പറയാനുള്ള മനസെങ്കിലും കാണിക്കടോ…
ബാക്കി എവിടെ മാഷെ…….
Mastere kalyani nirthiyo??