അകത്ത് ആയിഷ ടീ-ഷർട്ടിനുള്ളിൽ കൈയ്യിട്ട് വെളുത്ത ബ്രാ ഹുക്ക് ഇട്ടു. പിന്നെ ടവ്വൽ മെല്ലെ അഴിച്ചു. താഴെ വീണു. അവളുടെ വെളുത്ത തുടകൾ. ചുവന്ന റോസാപ്പൂവുള്ള പാന്റി കൃത്യമായി ഇടുത്തു. അഖിലിന്റെ കണ്ണുകൾ ഇരുണ്ട താക്കോൽദ്വാരത്തിലൂടെ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഓടി. പക്ഷേ അവൾ വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടെയാണ് വസ്ത്രം മാറിയത്. ഒരു നിമിഷം പോലും നഗ്നത കാണിച്ചില്ല. ഒരു പാവം മുസ്ലിം പെൺകുട്ടിയുടെ ലജ്ജയും ഭയവും.
അവന് ഒന്നും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. നിരാശയോടെ അവൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി. തണുത്ത വെള്ളം തലയിലൊഴിച്ചു. പക്ഷേ ഉള്ളിലെ ചൂട് അടങ്ങിയില്ല. ആ ചുവന്ന പാന്റിയുടെ ചിത്രം മനസ്സിൽ നിന്ന് മായുന്നില്ല.
അന്ന് രാത്രി അവൻ ഉറങ്ങിയില്ല. ആയിഷയുടെ മണവും ചിരിയും ശരീരവും മാത്രം മനസ്സിൽ കറങ്ങി.
അവർ ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതം ഇങ്ങനെ തുടങ്ങി.
പകൽ ഓഫീസിൽ ചങ്ങാതിമാർ.
രാത്രി ഒരേ മേൽക്കൂരയ്ക്ക് താഴെ രണ്ട് ഹൃദയങ്ങൾ.
ഒരാൾ ലജ്ജയോടെ മറയ്ക്കുന്നു.
മറ്റൊരാൾ കാത്തിരിക്കുന്നു… ആ മറ കൊഴിയുന്ന നിമിഷത്തിനായി.
കാമം പ്രകൃതി തന്ന വരദാനം
അദ്ധ്യായം 2 : ശനിയാഴ്ച രാത്രി
ശനിയാഴ്ച രാത്രി പത്തര കഴിഞ്ഞു. പുറത്ത് ചാറ്റൽമഴ ചെറുതായി പെയ്തു നിൽക്കുന്നു. ഹാളിലെ ലൈറ്റ് ഓഫ്. ടിവിയുടെ നീലവെള്ളം മാത്രം മുറിയിൽ നിറയുന്നു. നെറ്റ്ഫ്ലിക്സിൽ ഒരു പഴയ മലയാള സിനിമ. ആയിഷയും അഖിലും സോഫയിൽ ചേർന്നിരിക്കുന്നു. ഒരു നേർത്ത ബ്ലാങ്കറ്റ് ഇരുവരെയും മൂടി.
ആയിഷ ഒരു പഴയ ലോങ്ങ് ഫ്രോക്കാണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്. കാലിനു താഴെ വരെ ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അതിനു മുകളിൽ അഖിലിന്റെ ഒരു വലിയ ലൂസ് ടീ-ഷർട്ട്. ഹിജാബ് അഴിച്ചിട്ട് മുടി തോർത്തിൽ തുടച്ച് പാറിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു. ബ്രായൊന്നും ഇല്ല. കാലുകൾ മടക്കി ഇരുന്നതുകൊണ്ട് ഫ്രോക്ക് കുറേശ്ശെ മുകളിലേക്ക് കയറി. തുടയുടെ മൃദുവായ അഗ്രം മാത്രം കാണാം.
വളരെ ശാന്തമായ, തീരെ തിരക്കില്ലാത്ത തുടക്കം. ഒരു പക്ഷേ അഖിലിൻ്റ ആദ്യ മൂവ് അസ്വാഭാവികമായി തോന്നാമെങ്കിലും പ്രണയത്തിൻ്റെ തുടക്കക്കാർക്ക് എന്താണ് സ്വാഭാവികമായി തുടങ്ങേണ്ടത് എന്നതിന് പ്രത്യേകിച്ചങ്ങനെ നിയമങ്ങളൊന്നുമില്ലല്ലൊ.
എനിക്കിഷ്ടമായി. ഇതുപോലെ തന്നെ തുടരൂ