കമ്പംമെട്ട് സ്റ്റേഷനിലെ അമ്മയുടെ രാത്രി 1 [മോനു] 327

“വിടാടാ ….”
അമ്മ അലറി.
“ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതടി പൂറിമോളെ ”
അമ്മയുടെ കഴുത്തിന് കുത്തിപിടിച്ചോണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു.
“അമ്മെ വിട് സാറെ ”

ഞാനും ഒച്ച വച്ചു.

മാത്യുസാർ ഓടി വന്ന് എനിക്കിട്ട് ആഞ്ഞുരണ്ട് ചവിട്ട്ത്തന്നപ്പോളാണ്  ഞാൻ നിശബ്ദനായത്.
“എടി അവരാതിമോളെ ഞങ്ങളോട് സഹകരിച്ചൽ നിനക്കിവനെയും കൂടി പോകാം അല്ലേൽ ചെറുക്കൻ ആയുഷ്കാലം മുഴുവൻ ഉള്ളെകിടക്കാനുള്ള വഴി ഞങ്ങൾക്കറിയാം”
മാത്യുസാർ ചുവന്ന് തുടുത്ത കണ്ണുരുട്ടികൊണ്ട് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.
അമ്മ നിസ്സഹായായി നിന്നു , എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ നിലത്ത് കിടന്നു.
സുനിൽ സാർ വീണ്ടും അമ്മയുടെ അടുത്തോട് ചെന്നു അമ്മ പുറകോട്ടിറങ്ങിയിറങ്ങി ഭിത്തിവരെയെത്തി ,സുനിൽ സാർ അമ്മയുടെ ഷാൾ ബലമായിട്ട് പിടിച്ചു വലിച്ചെടുത്തു.
“എന്ത് പറയുന്നു ,നിനക്ക് ഞങ്ങൾ 5 മിനിറ്റ് തരും അതിനുള്ളിൽ ദേ ആ കാണുന്ന സെല്ലിലേക് കേറിയില്ലേൽ നിന്റെ മോന്റെ കാര്യം പോക്കാ”
അമ്മയൊന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു ,വിയർത്ത് അമ്മയുടെ കറുത്ത ബ്രാ ചുരിദാറിന് പുറത്തൂടെ കണമെന്നായി.
“അമ്മെ വേണ്ടമ്മേ ”
ഞാൻ കരഞ്ഞോണ്ട് പറഞ്ഞു.
“മിണ്ടാതിരിയാടാ തായോളി”
മുഖത്ത്  ചവിട്ടി പിടിച്ചോണ്ട് മാത്യുസാർ അലറി.
അമ്മ  കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാളുടെ കാലിൽ വീണു.
” ഞങ്ങളെ വെറുതെ വിടണം പ്ലീസ് സാർ”
“എല്ലാം നിന്റെ കൈയിലാ അല്ലെടോ?”
മാത്യുസാർ അമ്മയോടായി സുനിൽസാറിനോട് ചോദിച്ചു.
“കൈയിലല്ല സാറെ കാലിന്റെ ഇടയില്”
അയാൾ മറുപടി പറഞ്ഞു .
ഏമാന്മാർ പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു മാത്യുസാറിന്റെ കാൽ എന്റെ മുഖത്ത് തന്നെയാണ്.
അമ്മ ഒന്നുപറയാതെ അയാളുടെ കാലിൽ പിടിച്ച് കരഞ്ഞോണ്ട്  കിടക്കുകയാണ്.
“സാറെ ഇത് ഒരു നടക്ക് പോകുന്ന ലക്ഷണമില്ല,ഞാൻ ഫ്.ഐ.ർ എടുത്തോണ്ട് വരാം”
സുനിൽസാർ  മേശയുടെ വശത്തേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു,

“ആ 2 ,3 കേസും കൂടി വേണമല്ലോടോ , ഹാ കഴിഞ്ഞ മാസത്തെ ആ കാട്ടിന്ന് കിട്ടിയ 10 ഉം ജീപ്പിന്റെ ചില്ല് പൊട്ടിച്ചോണ്ട് ഓടിയ കേസും ഇങ്ങോട്ട് എടുക്ക്””ഇപ്പൊ കൊണ്ടുവരാം സാറെ”

“ഈ തായോളി ഇനി പുറംലോകം കാണണ്ട ,പൂറിമോൾടെ കഴ ഞാൻ ഇന്നത്തോടെ തീർത്ത്  തരാം”
മാത്യുസാർ പല്ല് കടിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു.