കണ്ണന്റെ അനുപമ 5 [Kannan] 1988

അവൻ അവളെ ക്രൂരമായി നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.പിന്നെ ജിതിനെ പിടിച്ചുയർത്തി അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിഴുങ്ങി.

“നീ വായിലെടുക്കെടാ മുത്തേ…”

അവന്റെ തല പിടിച്ചു താഴേക്ക് താഴ്ത്തി കൊണ്ട് അയാൾ കൊഞ്ചി.

കേൾക്കേണ്ട താമസം അവൻ താഴെക്കിരുന്ന് അയാളുടെ ഷഡ്ഢി താഴ്ത്തി ഉയർന്നു നിന്ന ലിംഗം ഒറ്റയടിക്ക് വായിൽ എടുത്തു. അയാൾ അവന്റെ തലയിൽ തഴുകി പ്രോത്സാഹനം നൽകി.

അപ്പോഴേക്കും അമ്മു ആകെ ഒരു മരവിച്ച അവസ്ഥയിലെത്തിയിരുന്നു ചുമരിൽ ചാരി തളർന്നിരുന്നു കൊണ്ട് അവൾ അതെല്ലാം നിസ്സഹായയായി നോക്കി കണ്ടു. തന്റെ ഭർത്താവ് അവന് ഭോഗിക്കാനായി കുനിഞ്ഞു നിക്കുന്നതും അവൻ അയാളുടെ പുറകിലൂടെ കയറ്റുന്നതും അയാളുടെ മുരളലും എല്ലാം അർധബോധാവസ്ഥയിൽ അവൾ നോക്കി കണ്ടു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അവൻ പതിയെ വാതിൽ തുറന്ന് പതിയെ പുറത്തേക്ക് പോയതും അവൾ വെറും നിലത്തേക്ക് വീണു ചുരുണ്ടു കൂടി.

“നിങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒരിക്കൽ പോലും ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടില്ലേ .. ”

നിർവികാരതയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോൾ എനിക്കങ്ങനെ ചോദിക്കാനാണ് തോന്നിയത്

എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ ഒരു നിമിഷം എന്നെ  നോക്കി പിന്നെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വരുത്തിക്കൊണ്ട് തുടർന്നു.

“ഒന്ന് രണ്ട് തവണ ഞാൻ അതിന് ശ്രമിച്ചതാണ്.പുള്ളി നല്ല സ്വഭാവത്തിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ. എനിക്ക് സുഖിക്കാനല്ല ജീവിതം തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ. പക്ഷെ അയാളിൽ ഒരുണർവും ഉണ്ടാക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല… ”

അവൾ നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞു എന്റെ നെറുകിൽ തഴുകി…

“ഇത്രേം കാലം നീയിതൊക്കെ ആരോടും പറയാതെ…”

സങ്കടം കൊണ്ട് എന്റെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു…

“അമ്മക്കറിയാം…. കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഇല്ലാത്തതിന് അമ്മ പിന്നാലെ നടന്ന് എന്നെ കുറ്റം പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയോട് പറയേണ്ടി വന്നു. ”

“എന്ത് ജീവിതം ആണ് പെണ്ണെ…
എന്തൊക്കെ സഹിച്ചു നീ ഈ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ….

ഞാൻ അവളുടെ നെറുകിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“അത് സാരല്ല എല്ലാത്തിന്റേം അവസാനം എനിക്ക് നിന്നെ തന്നല്ലോ ദൈവം…

അവൾ എന്നെ മാറിലേക്ക് പിടിച്ചമർത്തിക്കൊണ്ട് മുറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു.ഞാൻ അനുസരണയോടെ ആ മാറിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി. പുറമെ കരഞ്ഞില്ലങ്കിലും അവളുടെ ഉള്ളിൽ പേമാരി പെയ്യുന്നത് ഞാൻ ചെവിയോർത്തറിഞ്ഞു.

“കരയണ്ട ഇനി നീ എന്റെ പെണ്ണാണ്… ആരെതിർത്താലും നിന്നെ ഞാൻ വിട്ട് കൊടുക്കൂല ”

“അമ്മക്ക് നമ്മളെ മനസ്സിലാവോ…?അതോ ഭർത്താവ് നാട്ടിലില്ലാത്ത ഒരുത്തീടെ കഴപ്പാണെന്ന് കരുതുവോ….?