❣️കണ്ണന്റെ അനുപമ 8❣️ [Kannan] 1930

“നീയും അമ്മുവും തമ്മിലുള്ളതൊക്കെ എനിക്കറിയാം !
അവൻ കുണ്ടനാണെന്ന് എനിക്ക് പണ്ടേ അറിയാം. ആ പെണ്ണിനെ എങ്ങനേലും രക്ഷിക്കണം.

എന്നെ നോക്കി തളർന്ന ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.ഞാൻ അമ്പരപ്പോടെ നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ വിളറിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു.

“ഇനി ഞാൻ പൊക്കോളാം..”

തറവാടിന്റെ മുറ്റത്തെത്തിയപ്പോൾ മൂപ്പര് പറഞ്ഞു. അതോടെ ഞാൻ കയ്യെടുത്തു.

“നാളെ രാവിലെ എന്നെ വിളിക്കണ ട്ടോ മറക്കരുത് !

ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് നടന്നു. വേച്ചു വേച്ചു പോവുന്ന ആ മനുഷ്യനെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു പോയി.

“അമ്മൂസെ… ”

ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി ഞാൻ കതകിൽ തട്ടി വിളിച്ചു.

എന്റെ വിളികാത്തിരുന്ന പോലെ ഒരു കൊലുസിന്റെ ശബ്ദം അടുത്തേക്ക് ഓടി വരുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.ഉമ്മറവാതിൽ തുറന്ന് ഒരു തേങ്ങലോടെ അവൾ എന്നെ വന്ന് മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

“പോന്നൂസേ..ആരൊക്കെയോ.. ഇതിലെ…എന്തോ ഒരലർച്ചെമ് നിലവിളീം ഒക്കെ… അമ്മു പേടിച്ചു പോയി….”

അവൾ തേങ്ങിക്കരയുന്നതിനിടെ പറഞ്ഞു
പേടികൊണ്ട് അവൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. .

“അത് സാരല്ല ഏട്ടൻ വന്നില്ലേ ഇപ്പൊ. ഇനിയെന്തിനാ കരയ്ണെ
എന്റെ കുഞ്ഞൂന്റെ മേലെ ഒരു പോറല് വീഴാൻ ഏട്ടൻ സമ്മതിക്കൂല…”

ഞാനവളുടെ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു കൊണ്ട് കണ്ണീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ കണ്ണുതുടച്ച് ചിരിച്ചു.പിന്നെ പൂർവാധികം ശക്തിയിൽ എന്നെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു നെഞ്ചിലേക്ക് തലവെച്ച് നിന്നു.

“സോറി ”
ഞാനവളുടെ മുടിയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“എന്തിന്..?

“വാവയെ തനിച്ചാക്കിയതിന്..!

“സാരല്ല വന്നല്ലോ എന്റെ പൊന്ന് !
അവൾ ചിണുങ്ങി.

“കണ്ണടച്ചേ…

പറഞ്ഞു തീരുന്നതിന് മുന്നേ അവൾ കണ്ണടച്ചിരുന്നു.അവൾ നല്ലൊരു ഉമ്മയാണ് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി

“തുറക്കല്ലെട്ടോ…..

The Author

kannan

271 Comments

Add a Comment
  1. വാക്കുകൾക്കു അതിതം truly എ മാസ്റ്റർ piece

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *