❣️കണ്ണന്റെ അനുപമ 8❣️ [Kannan] 1930

ലച്ചു ചിരിയോടെ എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് കിടന്നു.പിന്നെ എന്നെ മുറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു. പിന്നെ എന്റെ തല പിടിച്ച് മാറിലേക്ക് അമർത്തി പുറത്ത് തലോടിക്കൊണ്ട് കിടന്നു.ഇതേ ശൈലി തന്നെ ആണ് അമ്മുവിനും. ചേരേണ്ടത് തന്നെയാണ് ചേർന്നത് !ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു
കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോലെ ഞാൻ കാലെടുത്തു ലച്ചുവിന്റെ മേലേക്കിട്ടു മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു. ആ കിടത്തം എനിക്ക് മാനസികമായി ഒരുപാട് സന്തോഷം നൽകി. തറവാട്ടിൽ കിടത്തം തുടങ്ങീട്ട് പിന്നെ ഇങ്ങനെ കിടന്നിട്ടില്ലാ…

“ആഹ് അമ്മേം കുഞ്ഞും ഒന്നെണീറ്റിരുന്നെൽ വല്ലോം കഴിക്കായിരുന്നു… !

ഉഷമ്മായിയുടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള വർത്താനം കേട്ടാണ് ഞാനും ലച്ചുവും എണീറ്റത്. കണ്ണ് തിരുമ്മി നോക്കുമ്പോൾ ശ്രീക്കുട്ടിയും മാമയും അമ്മായിയും ഞങ്ങളെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു.

“ഈ കുഞ്ഞിന്റെ ചോറൂണെന്നാ
ഓപ്പോളേ…?

ശ്രീക്കുട്ടി എന്നെ കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് ലച്ചുവിനോട് ചോദിച്ചു.

“ചോറൂണല്ല ശഷ്ഠി പൂർത്തി ആയാലും എന്റെ മോന് എന്റെ ചൂട് പറ്റീല്ലെങ്കി ഉറക്കം വരൂല. ”

ലച്ചു ചെറിയ ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉഷമ്മായിയേയും കൂട്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. എന്റെ കൂടെ കിടന്ന് എണീയ്ക്കാൻ നേരം ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു.രാവിലെ ചായ കുടി കഴിഞ്ഞതും മാമയും ടീമും ഇറങ്ങി.അതിനിടെ ശ്രീക്കുട്ടി എന്റെ കൂടെ പത്തിരുപതു സെൽഫി കാച്ചിയിരുന്നു.

“അതിലെ ഇടക്കൊക്കെ ഇറങ്ങഡാ… “

വണ്ടിയിൽ കയറുന്നതിനു മുന്നേ ഉഷമ്മായി പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ തലയാട്ടി..

“എനിക്ക് ലീവ് കിട്ടുന്ന ദിവസം വന്നാ മതിട്ടോ കണ്ണേട്ടാ… ”

ശ്രീക്കുട്ടി വണ്ടിക്കുള്ളിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.ഞാൻ മുഖത്ത് തേച്ച്പിടിപ്പിച്ച ചിരിയോടെ അവരെ യാത്രയാക്കി.പിന്നെ ലച്ചുവിന്റെ തോളിൽ തൂങ്ങി അകത്തേക്ക് നടന്നു. അപ്പോഴാണ് കുട്ടമ്മാമയുടെ കോൾ വരുന്നത്.ലച്ചു അകത്തേക്കു പോയതും ഞാൻ ഫോണെടുത്തു.

“നീയെന്തിനാ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞെ?
കുട്ടമ്മാമയുടെ പരിഭ്രമിച്ച സ്വരം.

“ഒന്നൂല്ല ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വരാം.. !
ഞാൻ മറുപടി നൽകിക്കൊണ്ട് വണ്ടിയെടുത്തു മൂപ്പരുടെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു. ചെന്നപ്പോൾ ഉമ്മറത്തു തന്നെയുണ്ട് കക്ഷി. തലക്ക് പിറകിൽ കെട്ടുണ്ട് .ദേഹത്ത്‌ ചെറിയ മുറിവുകളിൽ പ്ലാസ്റ്റർ ഒട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.

“നോക്ക് കണ്ണാ രാത്രി മൂത്രോഴിക്കാൻ പോയപ്പോ പന്നി പിന്നാലെ കൂടിയതാത്രെ… ”

ബീന മേമ ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഞാനതിന് മറുപടിയായി ഒന്ന് മൂളിയതേയുള്ളൂ. കുട്ടമ്മാമ അപ്പോഴും എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നില്ല. അച്ചന്റെ സ്ഥാനത്തുള്ള മനുഷ്യനെ തല്ലേണ്ടി വന്നതിൽ എനിക്കും മനസ്താപം ഉണ്ട്.

“ഇത് വെച്ചോ മാമേ..
ചെലവുള്ളതല്ലേ… !