❣️കണ്ണന്റെ അനുപമ 8❣️ [Kannan] 1930

ഞാൻ ബീന കാണാതെ മൂവായിരം രൂപ മൂപ്പരുടെ കയ്യിൽ
പിടിപ്പിച്ചു. ആദ്യം ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും അയാളത് വാങ്ങി

“എന്താവശ്യം ണ്ടെങ്കിലും പറയാൻ മടിക്കേണ്ട !

എന്ത് കണ്ടിട്ടാടാ ഈ പഞ്ച് ഡയലോഗൊക്കെ എന്നെന്റെ മനസാക്ഷി എന്നോട് ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും എനിക്കപ്പോൾ അങ്ങനെ പറയാനാണ് തോന്നിയത്.

പിന്നെ ഞാനവിടെ നിന്നില്ല. ഉടനെ തന്നെ ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്ത്‌ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.
വീട്ടിലെത്തി ലച്ചുവിനെ മുട്ടിയുരുമ്മി അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് എനിക്ക് ഇന്നലത്തെ സംഭവങ്ങൾ ഓർമ വന്നത്. വരട്ടെ ചോദിക്കാം.. ഞാൻ മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു .

“ദേ ലച്ചൂ ശ്രീക്കുട്ടിയെ എന്നെക്കൊണ്ട് കെട്ടിക്കാൻ പ്ലാനുണ്ടോ?

ചായ കുടിക്കുന്നതിനിടെ നിയന്ത്രണം വിട്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

ഉണ്ടെങ്കിൽ..?

സ്ഥിരം പുച്ഛത്തോടെ തന്നെ ലച്ചു തിരിച്ചടിച്ചു.

ഉണ്ടെങ്കിൽ നടപ്പില്ല അത് തന്നെ!
എനിക്കവളെ കല്യാണം കഴിക്കാനൊന്നും പറ്റില്ല.

ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ട് പോവുന്നതിന്റെ ദേഷ്യമായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സ് മുഴുവൻ.

എന്തുകൊണ്ട്?

യാതൊരു ഭാവമാറ്റവും ഇല്ലാതെ അമ്മ എന്നെ നോക്കി.

“അവളെ ഞാൻ പെങ്ങളായിട്ടേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ.. “
മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഞാൻ മറുപടി നൽകി.

“മുറപ്പെണ്ണിനെ പെങ്ങളായിട്ട് കണ്ടത് നിന്റെ തെറ്റ്.. !

വളരെ കൂളായി മറുപടിയെത്തി.

“അമ്മ എന്ത്‌ പറഞ്ഞാലും ഇത് നടക്കൂല !

മേശമേൽ അടിച്ചു കൊണ്ടാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞത്. അതോടെ സംഗതി സീരിയസാണെന്ന് ലച്ചുവിന് മനസ്സിലായി.

“എന്ന നീ പറ. എന്ത് കൊണ്ട് നിനക്കവളെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ ഇഷ്ടമല്ല. ജെനുവിൻ ആയിട്ടുള്ള ഒരു റീസൺ പറഞ്ഞാൽ ഈ നിമിഷം ഞാനത് വേണ്ടെന്ന് വെക്കാം !

വെല്ലുവിളിയോടെ ലച്ചു എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“അത്.. അത്.. എനിക്കൊരാളെ ഇഷ്ടാണ്… !

ഞാൻ വിക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു

ആരെ..?

അപ്പോഴും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ച ആകാംക്ഷയൊന്നും ആ മുഖത്തില്ല .

“ആതിരയെ… !

ഞാൻ ആതിരയെ വെച്ച് ശ്രീകുട്ടിയെ തടയാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി.

“ആ കോപ്പാണ്. അമ്മേടെ മോനെ അമ്മ അറിഞ്ഞ പോലെ വേറാരും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. നിനക്ക് അതിരയോട് ഒന്നും ഇല്ലാ. അത് വിട്..

The Author

kannan

271 Comments

Add a Comment
  1. വാക്കുകൾക്കു അതിതം truly എ മാസ്റ്റർ piece

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *