❣️കണ്ണന്റെ അനുപമ 8❣️ [Kannan] 1930

അമ്മ ഒന്നും ഉദ്ദേശിക്കാതെ പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും അത് കേട്ടപ്പോൾ ഞാനൊന്ന് പതറി.

പിന്നെ അവിടെ നിക്കാൻ തോന്നീല ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്തു തറവാട്ടിലേക്ക് വിട്ടു. അപ്പോഴാണ് അമ്മുവിന്റെ അച്ഛന്റെ കോൾ വരുന്നത്. ഇനി ഇതെന്ത് പുകിലാണോ എന്തോ..
ഞാൻ വണ്ടി ഒതുക്കികൊണ്ട് ഫോണെടുത്തു.

“ഹലോ എന്താ അച്ഛാ?

ഞാൻ ഔപചാരികതയോടെ ചോദിച്ചു..

“ഒന്നൂല്ല ഞാൻ വെറുതെ വിളിച്ചതാ… ഇന്നലെ വിളിച്ചപ്പഴാ അമ്മു റാങ്കിന്റെ കാര്യൊക്കെ പറഞ്ഞത്.. സന്തോഷായി ഒരുപാട്… !

“ആ അവള് മിടുക്കിയാ അച്ഛാ..
ഒന്നും പുറത്ത് കാണില്ലെന്നേ ഒള്ളൂ.. !

ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ മറുപടി നൽകി.

“അപ്പൊ നീയോ. കണ്ണേട്ടനാണ് എല്ലാം പഠിപ്പിച്ചു തന്നേന്നാണല്ലോ അവള് പറഞ്ഞെ…

മൂപ്പര് ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..

“പിന്നെ എന്തായി വീട്ടില് പറഞ്ഞോ…?

എന്റെ നിശബ്ദത കണ്ടിട്ടാവണം ആകാംഷയോടെ അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഇ.. ഇല്ലാ… പറയാം. കുറച്ചൂടെ സമയം വേണം എനിക്ക്… !

ഞാൻ എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ കുഴങ്ങി.

“അല്ല ഞാൻ ചോദിച്ചൂന്നെ ഒള്ളൂ.. പെട്ടന്ന് തീർത്താൽ ഈ ഒളിച്ചു കളി അവസാനിപ്പിക്കാല്ലോ…

അച്ഛൻ പതിയെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

അതിനും എനിക്ക് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“പിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ച കാര്യം പറയാൻ മറന്നു.. മോഹനൻ ഉണ്ണിയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു ട്ടോ.. ആദ്യം എതിർത്തെങ്കിലും മോഹനൻ ആരാന്നറിഞ്ഞപ്പോ ഓൻ സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്. രണ്ട് ലക്ഷം രൂപ കൊടുത്താ എപ്പോ വേണേലും ഒഴിഞ്ഞു തരാന്ന്… !

“അതൊക്കെ നമുക്ക് കൊടുക്കാം..

എന്റെ മറുപടി കിട്ടിയതും മൂപ്പര് ഫോൺ വെച്ചു.

ആ വാക്കുകൾ കുളിർമഴ പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. അപ്പൊ പടച്ചോൻ ഞങ്ങളെ കൈവിട്ടിട്ടില്ല… രണ്ടല്ല എത്ര ലക്ഷം വേണേലും കൊടുക്കാം എന്റെ പെണ്ണിനെ കിട്ടിയാ മതി !

ഫോൺ വെച്ചപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞിരുന്നു.. ശരവേഗത്തിൽ ഞാൻ തറവാട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.അമ്മുവിനെ അറിയിക്കാൻ ഒരു സന്തോഷ വാർത്തയും ഒരു ദുഃഖ വാർത്തയും കൊണ്ടാണ് പോവുന്നത്.

“വന്നേ സംസാരിക്കാനുണ്ട്.. !

The Author

kannan

271 Comments

Add a Comment
  1. വാക്കുകൾക്കു അതിതം truly എ മാസ്റ്റർ piece

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *