കണ്ണന്റെ ഉമ്മയും മോളും 1 [കമ്പി ചേട്ടന്‍] 622

“നീ ഇട്ടിരിക്കുന്ന പാന്റ് കാണാന്‍ സാധിച്ചാല്‍ അല്ലേ എനിക്ക് പറയാന്‍ സാധിക്കൂ. ഇതിപ്പോ നിന്‍റെ ടോപ്‌ അതിനെ മുഴുവന്‍ മറച്ചിരിക്കുകയല്ലേ. പിന്നെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ പറയും?”

“ഈ ലെഗ്ഗിങ്ങ്സിനെ ഒരുപാട് പേര്‍ കുറ്റം പറയുന്നുണ്ട്. ചേട്ടന്‍ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് പറ എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പം ഉണ്ടോന്ന്.” അവള്‍ ടോപ്‌ പൊക്കി പിടിച്ചു. അവളുടെ അണി വയര്‍. അതിന്‍റെ നടുക്കിലെ സുന്ദരിയായ പൊക്കിള്‍. അതിന് രണ്ടിഞ്ച് താഴെ അവളുടെ ലെഗ്ഗിന്സിന്റെ ഇലാസ്ടിക്. അതിന് തൊട്ടു മുകളില്‍ അവളുടെ ബ്രൌണ്‍ പാന്റിയുടെ ഇലാസ്ടിക്. അവളുടെ തൊലിക്ക് മുകളില്‍ പെയിന്റ് അടിച്ചത് പോലെ ഒട്ടിച്ചേര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന കാല്‍ മില്ലിമീറ്റര്‍ മാത്രം കനമുള്ള തുണി. അവള്‍ ഇങ്ങനെ ടോപ്പും പൊക്കി പിടിച്ച് നില്‍ക്കുന്നത് കാണാന്‍ എന്ത് രസം! പെട്ടെന്ന് ഒരു കാല്‍പെരുമാറ്റം കേട്ടത് പോലെ. അവള്‍ ടോപ്‌ താഴ്ത്തി. എനിക്ക് ഇച്ഛാഭംഗം ഉണ്ടായി. അവള്‍ എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. “ഇതിനിപ്പോ എന്താ കുഴപ്പം! നല്ല ഡ്രസ്സ്‌ ആണല്ലോ. ദേഹം മുഴുവനും മറയുന്നുണ്ട്‌. ഒരു തരി പോലും ശരീരം തുറന്ന് കാണിക്കുന്നില്ല. ലൈറ്റ് ആയതുകൊണ്ട് വളരെ കംഫര്‍ട്ടബിള്‍ ആയിരിക്കും. ഇത് നല്ല ഡ്രസ്സ്‌ ആണ്. വിവരം ഇല്ലാത്തവര്‍ ആയിരിക്കും ഇതിനെ കുറ്റം പറയുന്നത്.” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്താ മോനേ പറയുന്നത്?” ഇവിടെ അടുത്തുള്ള ശങ്കരന്‍ എന്ന ഒരു അപ്പൂപ്പന്‍ ആണ്. എഴുപത്തിയഞ്ച് വയസ്സ് ആയിട്ടുണ്ടാകും.

“അല്ലാ… ഈ സാമൂഹിക അകലം പാലിച്ചാല്‍ കൊറോണയെ തടയാം എന്ന് പറയുവാരുന്നു.” ഞാന്‍ വെച്ച് കാച്ചി.

“ഊമ്പിയ മൈര് കൊറോണ. ഇത് പണ്ടാരമടങ്ങാന്‍ എന്നാണാവോ അവസാനിക്കുന്നത്. മോളുടെ സാധനം എടുത്ത് കഴിഞ്ഞോ?” അയാള്‍ ചോദിച്ചു. ഇവളുടെ സാധനം എടുത്ത് തുടങ്ങുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അപ്പോഴേക്കും കയറി വന്ന് എല്ലാം കുളമാക്കിയില്ലേ പന്ന കിളവാ. “ഇപ്പോള്‍ കഴിയും.” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. അയാള്‍ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് അയാള്‍ വളരെ സൈലന്റ് ആയി. എന്ത് പറ്റി എന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയതാണ്. താഴെ കിടക്കുന്ന എന്തോ പേപ്പര്‍ വായിക്കാനെന്ന മട്ടില്‍ സ്വല്‍പം കുനിഞ്ഞ് നില്‍ക്കുകയാണ് റസീന. അവളുടെ മുലകളിലേക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ് കിളവന്‍. കിളവന്റെ മിണ്ടാട്ടം മുട്ടിയിരിക്കുന്നു.