കാന്താരി 10 [Doli] 310

ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ മൂലക്ക് ഇരുന്നിട്ട് ഞാൻ ഓർത്തത്‌ ഇതാ…

പെട്ടെന്ന് എന്റെ തോളിൽ ഒരു കൈ വന്ന് തൊട്ടു നോക്കിയപ്പോ ഇന്ദ്രന്റെ അമ്മായി

പെട്ടെന്ന് കണ്ണിലെ മങ്ങൽ തിരുമ്മി മാറ്റി നോക്കിയപ്പോ ഇരുട്ട് മാറി full വെളിച്ചം…

നിഷ ആന്റി : പേടിക്കണ്ട ഒന്നൂല്ല കൊറച്ച് blood lose ഇണ്ട് അതിന്റെ ആയിരുന്നു അത്ര അന്നേ 😊

ഞാൻ : 🙏 thanks

ആന്റി : ചായ വേണോ

ഞാൻ : ഇല്ല വേണ്ടാ

ആന്റി : കണ്ണൻ ഒരു പത്ത് വട്ടം വിളിച്ച് കാണും ഈ ടൈമില്

ഞാൻ : 🥺

ആന്റി : പോട്ടെ ഡോ സാരൂല്ല വാ

ഞാൻ : ഉം 😊

അവരെന്നെ പിടിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു… ഒരു റൂം തൊറന്ന് അകത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി

അവടെ എല്ലാരും ഇരുപ്പുണ്ട്

ആന്റി : 😡 മതി ആയോ നിനക്ക്, ചത്തില്ല ചാവുമ്പോ അറിയിക്കാ പൊക്കോ

നിഷ ആന്റി : ഏയ്‌ എന്താ ഇത് 🙄

ആന്റി : ഡോക്ടർ പ്ലീസ് ഇവനോട് പോവാൻ പറയൂ 👀

നിഷ ആന്റി : ഇതാരാ ഈ കുട്ടിടെ husband അല്ലേ

പരമു മാമ : ചേച്ചി എന്താ ഇത്

ആന്റി : ഇവൻ അവളോട് പോയി ചത്തോ പറഞ്ഞ് കാണും അതാ അവള് ഇങ്ങനെ ചെയ്തേ വീട് മുഴുവൻ എന്റെ മോൾടെ ചോരടെ മണമാ അറിയോ

അവര് തലക്ക് കൈ വച്ച് കരയാൻ തൊടങ്ങി

പപ്പ അവടെ ഇല്ല…

അങ്കിൾ : ഡോക്ടർ പ്ലീസ്

അങ്ങേരും ഭാര്യെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തതാ എനിക്ക് അത്രക്ക് insult ആയത്… മകനെ മകനെ എന്ന് വിളിച്ച് നടന്നത് ഇത്രേ ഉള്ളു അപ്പോ ഏഹ്…

ഞാൻ : ആന്റി ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഇണ്ട്

ഞാൻ ഒരു ചെറിയ തെളിച്ചം വരുത്തി നിഷ ആന്റിയോട് ചോദിച്ചു…

നിഷ ആന്റി : ഇപ്പൊ ഒരു കൊഴപ്പവും ഇല്ല sedation ആണ് അത് കഴിഞ്ഞാ എണീക്കും icu ല് തന്നാ 😊, കൊറച്ച് നീണ്ട operation ആയിരുന്നു എന്നാലും ആള് okey ആണേ