കാന്താരി 6 [Doli] 728

പണ്ട് ഞാൻ ഇവടെ നിന്ന് പോയപ്പോ അനുഭവിച്ച അതേ സങ്കടം വെഷമം നഷ്ട്ടബോധം ഒക്കെ കൂടെ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥ…

..
.
.
.
.
.

അമ്മ : എടി എന്താടി ഇത് അവനോട് ഒന്ന് വെളിയിൽ വരാൻ പറ ഡീ

പവി : എനിക്ക് അറിയില്ലമ്മാ ഞാൻ എത്ര വട്ടം പറയും എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഇന്ദ്രു നാട് വിട്ട് പോവാൻ ഞാനാ കാരണം അവന്റെ കുടുംബം തകർത്തത് എന്റെ ഭാര്യ ആണ് എന്നും പറഞ്ഞ് കരയും

അമ്മ : ഒരാഴ്ച ആയി കൊച്ച് പോയിട്ട് ഇവൻ എന്ത് ഭാവിച്ചാ…

പവി : നോക്കാമ്മാ…

വൈകീട്ട് പവി വന്ന് എന്റെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ചോണ്ട് വെളിയിലേക്ക് പോയി….

മുറ്റത്ത് എന്റെ വണ്ടി നിക്കുന്നു…

ചെറി : ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടോ

ഞാൻ ചെറുതായി ചിരിച്ച് തല ആട്ടി…

ചെറി : ഇനി വേണേ ഹിമാലയം വരെ പോവാ

ഞാൻ : ഓ…

ചെറി : മുടി ഒക്കെ വെട്ട് ടാ ദേ നോക്ക് താടി ഒക്കെ ഒരുമാതിരി

ഒരു ഉഷാർ വരുന്നില്ല…

രാത്രി ആയപ്പോ പവി റൂമിലേക്ക് വന്നു

അവൾടെ ഒരു മാതിരി ഉപദേശം

അപ്പൊ അത് വെറുപ്പ് പോലെ തോന്നി പക്ഷെ രാത്രി ഇരുന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോ ശെരി ആണ്… Past is past കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു…

കാലത്ത് നേരത്തെ എണീറ്റ് കുളിച്ച് ഞാൻ വെളിയിലേക്ക് എറങ്ങി

പേപ്പർ വായിച്ചോണ്ട് ഇരുന്ന അച്ഛൻ തല പൊക്കി നോക്കി…

അമ്മ : 😳…

ഞാൻ : അമ്മാ ഞാൻ വർക്ക് ഷോപ്പി പോവാ…

അമ്മ : നന്നായി കുട്ടാ അമ്മ ചായ തരാ

ഞാൻ : അച്ഛാ

അച്ഛൻ ഒന്ന് വെറച്ചു…

ചെറിയും ചെറിയമ്മയും ഒക്കെ അങ്ങോട്ട് വന്നു…

ഞാൻ : ഞാൻ, ഞാ, ക്ഷമിക്കണം ഇനി ഇത് പോലെ ഒണ്ടാവില്ല ഞാൻ കൃത്യം ആയിട്ട് അവടെത്തെ പണികൾ ചെയ്തോളാ

The Author

164 Comments

Add a Comment
  1. Any updation

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *