കാന്താരി 6 [Doli] 728

ആ ഒരു നിമിഷത്തില് എന്റെ കൈയ്യീന്ന് പോയി

ഞാൻ അവൾടെ നേരെ കേറി പോയി കഴുത്തിന് പിടിക്കാൻ പോയതും

ചെറി അലറിക്കൊണ്ട് എന്നെ പിടിച്ച് വലിച്ചു….

ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ രാമാ…

ചെറി എന്നെ വലിച്ചോണ്ട് ബാക്കിലേക്ക് പോയി

ഞാൻ : എടി നിന്റെ കിച്ചുന്റെ കൈയും കാലും തല്ലി ഒടിച്ച് മൂലക്ക് തൂക്കി ഇട്ടില്ലെങ്കി നോക്കിക്കോ ഡീ നീ പറയില്ലേ എന്നോട് എനിക്ക് നിന്നെ എന്റെ പട്ടിയെ പോലെ കാലിന്റെ അടിയിൽ ചവിട്ടി തേക്കാൻ വേണംന്ന് ഇത് നടന്നില്ലെങ്കി ഞാൻ ആയിട്ട് തന്നെ വരാ നോക്കിക്കോ… നോക്കിക്കോ ഡീ…ശവമേ നീ കാത്ത് ഇരുന്നോ അവന്റെ കൈയ്യും കാലും തല്ലി ഒടിച്ചില്ലെങ്കി… ചൂലേ

ചെറിയും പരമു മാമനും കൂടെ എന്നെ പിടിച്ച് വെളിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി…

മോനെ പെട്ടെന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിന്ന് ഞെട്ടി

ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി

അങ്കിൾ : മോൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല

ഞാൻ : എന്താ

അച്ഛൻ : ഇയാൾക്ക് തന്നോട് സംസാരിക്കണം എന്ന്

ഞാൻ : എനിക്ക് ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ ഇല്ല

അമ്മ : 🙂

അച്ഛൻ : മോനെ

ഞാൻ : എനിക്ക് അറിയാൻ വൈയ്യ ഒരു മാപ്പ് പറച്ചിൽ ആണേ വേണ്ട അറിയാതെ ചെയ്യുന്ന തെറ്റിനെ മാപ്പ് ഒള്ളൂ നൂറ് വട്ടം പലരും പറഞ്ഞിട്ട് വീണ്ടും ചെയ്യുന്ന തെറ്റ് മനപ്പൂർവം ആണ്… ഈ കണ്ണീര് പോലും എനിക്ക് പേടി ആണ്…

പരമു മാമൻ : എന്താ ഡോ ഇത്

ഞാൻ : വേണ്ട മാമ ഒന്നും പറയണ്ട…എനിക്ക് ഒരു അനിയത്തി ഇണ്ട് എന്റെ ഭാര്യ കാരണം അവൾക്ക് നാളെ ഒരു കല്യാണം കഴിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ വരാൻ എനിക്ക് താൽപ്പര്യമേ ഇല്ല

അമ്മ സാരി വച്ച് വായ പൊത്തി കരഞ്ഞു…

The Author

164 Comments

Add a Comment
  1. Any updation

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *