കാന്താരി 8 [Doli] 270

പാർശു : അവന് ഫോണില്ല

പെട്ടെന്ന് അവള് നിർത്തി ചുറ്റും നോക്കി

പാർശു : അന്നത്തെ ആ പ്രശ്നത്തിന്റെ ടൈമില് അവന്റെ ഫോൺ എവടെ പോയി അങ്ങനെ ആണ് പറഞ്ഞത്

അങ്കിൾ : കാലത്ത് അവന്റെ ഫ്രണ്ട് ആ ശരൺ കൊണ്ട് കൊടുത്തു എന്ന് അവള് വിളിച്ചപ്പോ പറഞ്ഞല്ലോ

പാർശു : ആണോ ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല

പരമു മാമ : മോനെ ഒന്ന് വിളിച്ച് നോക്ക് ഡോ

ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി

പാർശു : വേണ്ട ഞാൻ വിളിക്കാ

അവള് അകത്തേക്ക് പോയി…

ഞാൻ : ബന്ധുക്കൾ ആരെങ്കിലും ദൂരെ അതായത് വല്ല തമിഴ് നാട് കർണാടക

അങ്കിൾ : ഇല്ല

പപ്പയും ആന്റിയും കൂടെ വെളിയിലേക്ക് വന്നു

ആന്റി : അവൻ കാലത്ത് ഫോൺ കൊണ്ട് തന്നതാ ശരൺ

ഞാൻ : എന്തേലും പ്രേത്യകിച്ച് പറഞ്ഞോ

ആന്റി : ആഹ്

പരമു മാമ : എന്താ പറഞ്ഞെ

ആന്റി : എന്റെ ഫോണിലാ വിളിച്ചേ ആന്റി ഹരിയില്ലേ ചോദിച്ചു

ഞാൻ ഒന്ന് മൂളി

ആന്റി : അപ്പോ ഞാൻ ഇണ്ട് എന്താ മോനെ ചോദിച്ചപ്പോ ഹരിടെ ഫോൺ എന്റേൽ ആണ് പറഞ്ഞു അവനോട് ഒന്ന് കാക്കനാട് വരാൻ പറയോ അവന്റെ ഫോൺ കൊടുക്കാനാ പറഞ്ഞു

പപ്പ : അമ്മ എന്ത് പറഞ്ഞു

ആന്റി : ഞാൻ പേടിച്ചിട്ട് പറ്റില്ല പറഞ്ഞു പിന്നെ ഒരുപാട് പറഞ്ഞപ്പോ അവൻ തന്നെ കൊണ്ട് തന്നു വിളിച്ചപ്പൊ അകത്തേക്ക് ഇല്ലാ പറഞ്ഞു…

പപ്പ : വേറെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ

ആന്റി : ആഹ്, അവനോട് എന്നെ വിളിക്കല്ലെ കാണാൻ ഒന്നും വരല്ലേ പറയാൻ പറഞ്ഞു അച്ഛൻ ഇങ്ങോട്ട് വരെ വേണ്ടാ എന്നാ പറഞ്ഞെ പിന്നെ ഈ ഫോൺ എന്റെ കൈയ്യി ഇരുന്നാ എനിക്ക് കൂടെ കൊഴപ്പാവും അതോണ്ട് ഇതാ…

വീട്ട്കാരെ കണ്ടവന്റെ മുന്നിൽ തൊലി ഉരിച്ച് നിർത്തി അവസാനം ആ പട്ടി, ഇതിലും നല്ലത് പോയി തൊലയട്ടെ…നാട് വിടുന്നതിലും നല്ല ഒന്നും അവന് ഇവർക്ക് വേണ്ടി ചെയ്യാനില്ല…