കാന്താരി 9 [Doli] 725

ഞാൻ : ആഹ്,

അങ്കിൾ : അകത്തോട്ട് വാടോ

ഞാൻ : ഇല്ല ഞാൻ ഒരു കാര്യം അങ്കിളിനോട്‌ പറയാൻ ആണ് വന്നത് അച്ഛനെ ഇനി വിളിക്കരുത് ഒരു കാര്യത്തിനും അപേക്ഷ ആണ് വല്യ പണക്കാരോ വല്യ പിടിപാടോ അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല എന്നാലും നാണം മാനം ഒള്ള കുടുംബക്കാര് ആണ് ഞങ്ങള് ഇന്ന് ആ മനുഷ്യൻ സ്വന്തം അനിയന്റെ മുന്നി തല കുനിച്ച് ഒരു കെഴങ് പോലെ നിക്കണ കണ്ട് സങ്കടം തോന്നി…

അങ്കിൾ : അകത്തോട്ട് വാടോ ഒന്ന്‌ പറയട്ടെ

ഞാൻ : ഇല്ല, വേണ്ട എനിക്ക് പേടിയാ നിങ്ങളെ ഒക്കെ

അങ്കിൾ : അങ്ങനെ അല്ല…

പാർശു : ശിവ എന്താ ടാ ഇത് നിനക്ക് അറിയാലോ എല്ലാം

ഞാൻ : നീ മിണ്ടല്ലേ പാർശു നീ എങ്കിലും നല്ലതാ വിചാരിച്ചു ഇവടെ ഇത്ര വല്യ അനീതി നടന്നിട്ട് നീ കൂടെ

സിദ്ധു : ടാ മതി

പെട്ടെന്ന് ഞാൻ അകത്ത് അവളെ കണ്ടു കൈ കെട്ടി കതകിന്റെ പിന്നിൽ കല്ല് പോലെ നിക്കണ പപ്പേ

എങ്ങോട്ടോ നോക്കി ഉള്ള ആ നിപ്പ് തന്നെ വെറുപ്പ് കൂട്ടുന്ന ഒന്നായിരുന്നു

സിദ്ധു : ടാ മതി വാ പോവാ മതി ഒരു കോപ്പും നടക്കില്ല ഇതൊക്കെ വെറുതെ

അങ്ങനെ പറയരുത് സിദ്ധു ഏട്ടാ എന്റെ ചേട്ടനാ കാണാതെ പോയത്

പപ്പ കൈ ചൂണ്ടി എറങ്ങി വന്നു

ഞാൻ : കൈ താത്തിക്കോ നീ

പപ്പ : എനിക്ക് നിന്നോട് ഒന്നും പറയാനില്ല ഇരുത്തി ആലോചിക്കുമ്പോ എല്ലാം മനസ്സിലാവും പിന്നേ എല്ലാം അറിയുമ്പോ എന്റെ അടുത്ത് വന്നാ മതി

പ്പു… എന്റെ പട്ടി വരും ഇനി നിന്റെ അടുത്തേക്ക്, മര്യാദക്ക് അവനെ വിട്ടോ അല്ലേ കളി മാറും പത്മിനി…

ഞാൻ ചാടി കേറി അവൾടെ അടുത്തേക്ക് അടുത്തേക്ക് പോയി പറഞ്ഞു