?കരിനാഗം 3 [ചാണക്യൻ] 137

മാർവാടി ചുണ്ടിൽ തത്തി കളിക്കുന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ കയ്യിലിരുന്ന ഗ്ലാസ്‌ തറയിൽ വച്ചു.

അതിനു ശേഷം അങ്കിതയുടെ വിയർപ്പുണങ്ങി ഒട്ടി പിടിച്ച കഴുത്തിലെ മാംസളതയിലേക്ക് അയാൾ കൊതിയോടെ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഉരസി.

“ഛീ ”

അവൾ വെറുപ്പോടെ തന്നിലേക്കടുത്ത മുഖം തട്ടി മാറ്റി.

അങ്കിതയുടെ ശൗര്യം അയാളെ കൂടുതൽ പ്രകോപിതനാക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.

അവളുടെ പ്രതിരോധം ഓരോ നിമിഷവും അയാളെ ആനന്ദിപ്പിച്ചു.

അത്‌ ആസ്വദിച്ചു.

ഇരയെ ഒറ്റയടിക്ക് കൊല്ലാതെ അതിനെ വേട്ടയാടി തളർത്തി അവസാനം കൊല്ലണമെന്ന പ്രവണത പോലെ മാർവാടി അങ്കിതയെ സ്പർശിക്കുവാനായി കൈകൾ നീട്ടി.

പൊടുന്നനെ വാതിലിൽ ഒരു മുട്ട് കേട്ടു.

വീണ്ടും അത്‌ കേട്ടു തുടങ്ങിയതും അയാൾ മുഷിച്ചിലോടെ എണീറ്റു.

പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് അയാൾ ആ വാതിൽ തുറന്നു.

മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന സുന്ദരനായ ചെറുപ്പക്കാരനെ കണ്ടതും അയാൾ അമ്പരന്നു.

അയാൾക്ക് മറുത്തൊന്നും ചിന്തിക്കാനിട വരുത്തുന്നതിന് മുൻപ് ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ അയാളെ ബലമായി തള്ളി.

ഒരു മരം കടപുഴകുന്ന പോലെ അയാൾ നിലത്തേക്ക് പതിച്ചു.

റൂമിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറിയ ചെറുപ്പക്കാരൻ ഡോർ അടച്ചിട്ടു തിരിഞ്ഞു.

ആഗതന്റെ മുഖം കണ്ടതും അങ്കിതയുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു.

“മഹി ഭയ്യാ”

അവൾ അത്യധികം സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു.

മരിക്കുന്നതിന് മുൻപ് കിട്ടിയ കച്ചിത്തുരുമ്പ്  പോലെ പ്രതീക്ഷ നുരയുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവൾ മഹാദേവിനെ നോക്കി.

അവളുടെ നിസ്സഹായത കണ്ടതും അവന്റെ നെഞ്ചോന്ന് പിടച്ചു.

ഒന്നുമില്ലെന്ന് അവൻ ഇമ ചിമ്മിക്കൊണ്ട് തലയാട്ടി.

അതു കണ്ടതും അങ്കിതയുടെ മനസും തണുത്തു.

അപ്പൊ നിലത്തു വീണ മാർവാടി മുക്രയിട്ടുകൊണ്ട് ചാടിയെണീറ്റു.

മഹിയെ കണ്ട കോപത്തിൽ അയാൾ അവന് നേരെ കുതിച്ചു.

അയാൾ തൊട്ടടുത്തെത്തിയതും മഹി അയാളെ ഒരു ചാക്ക് കെട്ടു പോലെ കൈകളിൽ പൊക്കിയെടുത്ത് നിലത്തേക്കടിച്ചു.

എന്നിട്ടും കലിയടങ്ങാതെ അവൻ അടുത്തു കണ്ട മദ്യ കുപ്പികൾ നിരത്തി വച്ച ചെറു മേശയുടെ മുകളിലേക്ക് അയാളെ എറിഞ്ഞു.

അത്രയും തടി മാടനായ അയാളെ പുഷ്പ്പം പോലെ അവൻ കൈകാര്യം