കഷ്ടകാലം [ലുക്കാ] 491

“വരുന്ന പാന്റ്സ് ലയക്ക് ചേരുവോ എന്ന് അറിയണ്ടേ ”

“അതിനു ആ കടയിൽ ഡ്രസ്സ്‌ റൂം ഉണ്ടാവില്ലേ അവിടുന്ന് ഞാൻ ഇട്ടു നോക്കിയാൽ പോരെ”ഉള്ളിൽ വന്ന കലി വളരെ പ്രെയാസ പെട്ടു അടക്കി കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു..

“അതിന്റെ ഉള്ളിൽ മൊത്തം മതാമ്മമ്മാരുടെ കളിയായിരിക്കും ഇതാകുമ്പോൾ കാറിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ടു ഓരോ പാന്റീസും ഇട്ടു നോക്കാലോ ”

“ഇടണോ” ലയയുടെ കണ്ണ് തള്ളി.

“പിന്നെ ഇടാണ്ട് ലയക്ക് ഏതാണ് ഭംഗി എന്ന് പറയാൻ പറ്റുവോ ”

“എന്നാൽ അത് നമുക്ക് മൊത്തം കൊണ്ടുപോയാൽ പോരെ ”

“അതൊന്നും പറ്റില്ല ലയ ഒരു പാന്റീസ് മാത്രവേ നമുക്ക് വേണ്ടു ബാക്കി എല്ലാ ഡ്രെസ്സും ഡി കെ വില്ലയിൽ ഉണ്ട് ”

ഹോ എന്തൊരു കഷ്ടം ആണ് ഈ കാറിന്റെ ഇട്ട വട്ടത്തിൽ വേണം അതൊക്കെ ചെയ്യാൻ തന്റെ വിധി അല്ലാതെ എന്താ.

“എന്താ ലയ ആലോചിക്കുന്നേ പാന്റ് ഉരുവല്ലേ ”

“ഗുമ് ” ലയ മുളി കൊണ്ടു സീറ്റിൽ നിന്നു കുറച്ചു ഉയർന്നു ആ പാന്റ് താഴേക്കു ഊരി എടുത്തു പിന്നെ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ വെച്ചു. അവനെ നോക്കി.എന്തൊരു നോട്ടാവാ ഇയാളുടെ കഴുകൻ നോക്കുന്ന പോലെ ലയ പയ്യെ സിറ്റിൽ ചാരി മറുവശത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു. ആ നാക്നമായ തുടകളും തുടുത്ത കണം കാലുകളും ആ മഞ്ഞ ലൈറ്റ് വെട്ടത്തിൽ അതി മനോഹരം ആയിരിന്നു.

“ലയ അങ്ങനെ ഇരുന്നു പാന്റീസ് ഇട്ടാൽ അതിന്റെ ഭംഗി ഞങ്ങൾ കാണില്ലല്ലോ തിരിഞ്ഞു ഇരിക്ക് ”

“തിരിഞ്ഞോ എങ്ങനെ ”

“തിരിഞ്ഞു സീറ്റിൽ തന്നെ ഇരുന്നു ഡോറിൽ ചാരി കാലുകൾ എന്റെ മടിയിലേക്ക് നീട്ടി വെച്ചാൽ മതി അപ്പോൾ എനിക്ക് നന്നായി കാണാമല്ലോ ”

“അല്ല നേരെ ഇരുന്നാലും കാണാമല്ലോ പിന്നെ എന്താ “