കവിത 2 272

അവളുടെ ഇടക്കാല പരീക്ഷയുടെ മുൻപ് ഞാൻ അവൾക്കൊരു ടെസ്റ്റിട്ടു. കവിതാ..നീ നന്നായി എഴുതിയില്ലെങ്കിൽ നിന്റെ ചന്തീലെ തോലുഞാനെടുക്കും.തേരീ ഗാണ്ട് കീ ചമടീ നികാലേഗാ.അവളോട് ഇത്തരം ഒരു തെറിപ്പദം.ഗാണ്ട്..പറയുന്നതിൽ എനിക്കൊരു മടിയും തോന്നിയില്ല. അവൾ ചുവന്നു മുഖത്തോടെ തലയാട്ടി.
പാവം പെണ്ണ്, അവൾക്കിട്ടു ടെസ്റ്റിൽ പകുതിയും പ്രയാസം കുറഞ്ഞ കണക്കുകളും, പിന്നെ കുറേ വലിയ കുഴപ്പമില്ലാത്തതും , പിന്നെ നാലു ചോദ്യങ്ങൾ അവൾ തലകുത്തിനിനാലും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തതുമായി ഇട്ടുകൊടുത്തു.

മാർക്കിട്ടതിന്റെ അന്ന് അവൾ വന്നപ്പോൾ ശരിക്കും പേടിച്ചിരുന്നു. ഞാനൊന്നും മിണ്ടാതെ അവളെ ബാൽക്കണിയിലേക്കു നയിച്ചു. അവളുടെ പേപ്പറെടുത്ത് ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി വലിച്ചൊരേറുകൊടുത്തു. അവളുടെ മുഖത്തെ ചോരവാർന്ന് മുഖം വിളറിവെളുത്തു.

നീയിനി ഇവിടെ വരണ്ട്. എന്റെ സമയം മെനക്കെടുത്തുന്നോ? ഞാൻ ശബ്ദമുയർത്തി.
അവളുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് ഉത്തരക്കടലാസ്സുകൾ അവൾ എടുത്തുനോക്കി.
തെറ്റിച്ചു ചെയ്തു കണക്കുകളിൽ ഞാൻ ചുവന്ന മഷി കൊണ്ട് വലുതായി വെട്ടിയിരുന്നു. പിന്നെ അവയ്ക്കു ചുറ്റും വലിയ വൃത്തങ്ങളും വരച്ചിരുന്നു.

കവിതാ.. എന്നെ നോക്ക്.ഞാൻ ചൂടായി.

അവൾ ഭയന്നു, വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ, നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ എന്നെ മുഖമുയർത്തി നോക്കി
നീ ഇനി ഈ പേപ്പർ ഷിൻഡേയെ കാണിച്ച ഒപ്പിടീച്ചിട്ടു വന്നാൽ മതി. മനസ്സിലായോ? ഞാൻ വീണ്ടും ശബ്ദമുയർത്തി. നിന്നെയൊന്നും പഠിപ്പിച്ചു നന്നാക്കിയിട്ട് എനിക്കൊന്നും കിട്ടാനില്ല.

അവൾ പെട്ടെന്നു മുട്ടുകുത്തി എന്റെ കാലിൽ പിടിച്ചു. അയ്യോ..വേണ്ട സാബ്. പിതാജി എന്റെ പഠിത്തം ഇവിടെ നിർത്തും. മേനോൻ സാബിന്റെ അടുത്തു വിടുന്നത് അവസാനത്തെ പ്രാവശ്യമാണന്ന് പിതാജി പറഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണീർ എന്റെ പാടങ്ങളിൽ വീണു.

അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകൾ മുകളിൽ നിന്നും നോക്കി രസിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനവളെ എഴുനേൽപ്പിച്ചു.
ഉം.നീ ഞാൻ തമുന്ന ശിക്ഷ വാങ്ങണം. നിന്നെപ്പോലുള്ള പിള്ളേർക്ക് അടിയേ മരുന്നുള്ളൂ.ഞാൻ പറഞ്ഞു.