കവിത 2 271

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലയാട്ടി. ഈ മേശമേൽ പിടിച്ച് കുനിഞ്ഞു നിക്കെടീ. ഞാനാജ്ഞാപിച്ചു. അവൾ മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞ് മേശയിൽ കൈമുട്ടുകൾ കുത്തി കുനിഞ്ഞുനിന്നു.

ഞാനവളുടെ പിന്നിൽ ചെന്നുനിന്നു. ഇറക്കം കുറഞ്ഞ സ്കർട്ട് ഉയർന്ന് പിന്നിൽ തടിച്ച തുടകളുടെ പകുതിയിലധികം വെളിയിൽ ആണ്  നല്ല സ്വർണ്ണനിറമുള്ള കൊഴുത്തുരുണ്ട്. അമർന്നിരിക്കുന്ന തൂണുകൾ ഞാൻ തലേന്നു വൈകുന്നേരം വാങ്ങിയ, കമലം കാണാതെ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിരുന്ന നേരിയ, പുളപ്പുള്ള ചൂരൽ മേശവലിപ്പിൽ നിന്നും എടുത്തു. പതിയെ ചുരലിന്റെ തലപ്പു കൊണ്ട് അവളുടെ പാവാട് പിന്നിൽ നിന്നുമുയർത്തി. അനാവൃതമായ തടിച്ച തുടകളുടെ മേൽഭാഗം.എനിക്കു വിറയൽ വന്നു.ചൂരൽ വശത്തുവെച്ച് ഞാനവളുടെ സ്കർട്ട് ഒറ്റവലിക്കു പൊക്കി ആ പുറത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു നീളത്തിൽ, താഴെ കനം കുറഞ്ഞ കണങ്കാലുകളിൽ നിന്നും ഉയർന്ന് വടിവൊത്ത കാൽവണ്ണകളിലൂടെ ആ മുട്ടുകളുടെ പിൻഭാഗത്തിലൂടെ, അമർന്ന് തടിച്ച തുടകളിലൂടെ, വെളുത്തു, കുഞ്ഞുഷഡ്ഡി മറയ്ക്കുന്ന ആ തടിച്ചുമുണ്ട് ചന്തികളിലെത്തി എന്റെ കണ്ണുകൾ നിശ്ചലമായി. എന്തൊരു കൊഴുത്ത്, വിടർന്നു, അമരുന്ന ചന്തികളും, തുടകളും
അവളുടെ ഷഡ്ഡിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്കിൽ വിരലുകൾ കടത്തി. ഒറ്റ വലിയ്ക്ക് ഞാൻ താഴ്സത്തി, ആ തുടകളുടെ അടിവരെ വലിച്ചുതാഴ്ചത്തി. ഇപ്പോൾ ആ വിറയ്ക്കുന്നു. അമർന്ന ചന്തികൾ എന്റെ മുനിൽ.
അയ്യോ.അവൾ മെല്ലെ വിളിച്ചു.

മുഴുത്ത എന്റെ കുണ്ണ (ജീവിതത്തിൽ ഇതുവരെ ഇത്രയും മുഴുത്തിട്ടില്ല), മുണ്ടിന്റെ അതിനും ഭേദിച്ച വെളിയിലേക്കുയർന്നു.

കനം കുറഞ്ഞ ചൂരൽ ഞാൻ കൈയിലെടുത്തിട്ട് പിന്നിലേക്കു നീങ്ങി, ആ വിറയ്ക്കുന്ന ചന്തികളിൽ ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു.

ആ.മാ…അവൾ നിന്നു കരഞ്ഞു. മുഖം തിരിച്ച് എന്നെ നോക്കി. പിനെ വിതുമ്പിക്കൊണ്ടപേക്ഷിച്ചു.
സാബ്. എന്നെ നോവിക്കല്ലേ..ഞാൻ എന്തുവേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം. ഇനി മുതൽ നല്ലോണം പഠിച്ചോളാം.
മിണ്ടുതെടീ.ഞാൻ വീണ്ടും ചൂരൽ വീശി, അവൾ നിന്നു കരഞ്ഞു. ആ ഉരുണ്ട്, നല്ല ചന്തികളിൽ ചുരലിന്റെ വര തെളിഞ്ഞു. തോലുപൊട്ടിയിട്ടില്ല. ചുവന്നു കിടക്കുന്നു.

അവൾ മുഖം കൈകളിൽ അമർത്തി നിന്നു തേങ്ങി. ഞാൻ കുണ്ണ മുണ്ടിന്റെ കുത്തിൽ തിരുകി അവളുടെ പിൻഭാഗം ഉറ്റുനോക്കി.