കീർത്തനയുടെ അവിഹിതം [കീർത്തന] 634

വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു. ഞാനും ആ അന്തരീക്ഷവുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു. അമ്മായിഅമ്മ പാവമായിരുന്നു നാത്തൂന്മാർ അങ്ങനെ വരാറില്ല. രക്ഷപെട്ടു പോയതല്ലേ അതാവും വരാത്തത്. എനിക്ക് രണ്ടു ആൺമക്കൾ ആണ് ഒരാൾ 7 ഇലും മറ്റെയാൾ 4 ഇലും. എന്റെ 34 ആം വയസ്സിലാണ് എനിക്ക് ജോലി ലഭിക്കുന്നത്. അതിനുമുൻപ് ഞാൻ പ്രൈവറ്റ് ജോബ് ചെയ്തിരുന്നു. എങ്ങനെയും ഒരുസ്ഥിര വരുമാനം വേണമെന്ന എന്റെ ആഗ്രഹം ദൈവങ്ങൾ കേട്ടു എന്ന് പറഞ്ഞാമതി. കുറച്ചു ദൂരെയാണ് എനിക്ക് ആദ്യ പോസ്റ്റിങ്ങ്‌ ലഭിച്ചത്. മറ്റുള്ളജീവനക്കാർ നല്ല സഹകരണമായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് വല്യ പ്രയാസങ്ങൾ ഉണ്ടായില്ല. മക്കളെ എന്റെ കൂടെ കൂട്ടി അവിടെ അടുത്തൊരു സ്കൂളിൽ ചേർക്കണം എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചതാ അതൊന്നും നടന്നില്ല. അഡ്മിഷൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അങ്ങനെ കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഞാൻ തനിച്ചായി. മക്കളെ കാണാതെ എനിക്ക് എന്തോ വല്ലാത്ത വിഷമം. ഏട്ടനെ കാണണം എന്നൊരു തോന്നൽ ഇല്ലായിരുന്നു. എങ്ങനെ തോന്നാൻ എന്നോടൊന്നും പുള്ളി അതികം സംസാരിക്കാറില്ല ആകെക്കൂടി ഒരുചിന്ത മാത്രേള്ളൂ കട കട കട എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവസാനം അത് കടയിൽ എത്തും. മടുത്തു എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഞാനും ഒന്നും പറയാറില്ല എന്ന കടക്കൊണ്ട് എനിക്കോ മക്കൾക്കോ എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനം അതുമില്ല. മക്കൾക്കും അച്ഛനോട് വല്യ അടുപ്പമൊന്നുമില്ല എന്നുവെച്ചു സ്നേഹം ഇല്ലാതൊന്നുമില്ല. അവർക്കെന്തെങ്കിലും വേണമെങ്കിലും എന്താവശ്യത്തിനും അവർ എന്നോടാണ് പറയുന്നത്. ഏട്ടന് അത്രയും സൗകര്യം പഠിക്കാനും കളിക്കാനും മറ്റു കാര്യങ്ങൾക്കും മിടുക്കന്മാരാണ് അവർ അത്യാവശ്യം സ്വാതന്ത്രം ഞാൻ അവർക്കു കൊടുക്കാറുണ്ട്.വല്യ കുരുത്തകേടൊന്നും അവർ കാണിക്കാറുമില്ല. മക്കളെ കൊണ്ടു എനിക്കൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഇല്ല എന്ന് ചുരുക്കം.

എന്റെ ആദ്യത്തെ ഓഫീസിൽ എല്ലാരും അത്യാവശ്യം പ്രായം ഉള്ളവരായിരുന്നു. വല്യ അടുപ്പം ഒന്നുല്ല തികച്ചും ഔദ്യോഗിക മായ ബന്ധം. ജോലി കിട്ടി 1 വർഷവും 8മാസവും കഴിഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് സ്ഥലം മാറ്റം ലഭിച്ചു വീടിന്റെ അടുത്തേക്ക് അവിടെ ഒഴിവു വന്നപ്പോ ഞാൻ വെറുതെ ഒരപേക്ഷ നൽകിയതാണ് മറ്റാരും അങ്ങോട്ടേക്ക് സ്ഥലം മാറ്റത്തിനു അപേക്ഷിക്കാത്ത കാരണം എനിക്ക് കിട്ടി. വീണ്ടും ആ നരകത്തിൽ പോകണമല്ലോ എന്ന ടെൻഷൻ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ മക്കളെ കാണാലോ എന്ന സതോഷത്തിൽ ഞാൻ മറ്റെല്ലാം മറന്നു. ഈ ഓഫീസണ് എന്റെ ജീവിതം തന്നെ മാറ്റിമറിച്ചത്.

വീടിനോട് ചേർന്നല്ല ഒരു 3 കിലോമീറ്റർ ദൂരമുണ്ട് ഓഫീസിലേക്ക്. ബസ്സിലാണ് ഞാൻ പോയിവരാറ്.ഇവിടെ ഞാൻ വന്ന സമയത്തു ഒരു ലേഡി ആയിരുന്നു ഓഫീസർ പാവം മാഡം. പിന്നെ ഒരു ചന്ദ്രേട്ടൻ മൂപ്പർ എന്റെ മുകളിൽ ഉള്ള ഉദ്യോഗസ്ഥനാണ് പ്രായം 50. പുള്ളിയാണ് അവിടുത്തെ പ്രധാന ജോലിയൊക്കെ ചെയ്തിരുന്നത്. മാഡം അങ്ങനെ ജോലികൾ ഒന്നും ചെയ്യില്ല പാവത്തിന് വയ്യ. കുറെ ദൂരെ നിന്നാണ് വരുന്നത്. പിന്നെ തൂക്കാനും തുടക്കാനുമായി ഒരു ചേച്ചിയുണ്ട്. രാവിലെ വന്നു ഓഫീസ് തുറക്കുന്നതും ക്ലീൻ ആക്കുന്നതും ചേച്ചിയാണ് ചേച്ചി അവധി എടുക്കുമ്പോ ആ ജോലി ഞാൻ ചെയ്യും. അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു 1 വർഷം ഇങ്ങനൊക്കെ പോയി. മാഡം സ്ഥലം മാറിപ്പോയി ഇനി ആരാ വര എന്നറിയാതെ ഞാൻ ആകെ ടെൻഷൻ ആയി.