കെട്യോളാണ് മാലാഖ [? ? ? ? ?] 507

അത് തുളുമ്പി പുറത്തേക്ക് വരുന്ന കാഴ്ച ഞാൻ കൊതിയോടെ നോക്കി.

നന്ദൻ അവളെ പതിയെ ആ പഞ്ഞിമെത്തയിൽ കിടത്തി.

ഞാൻ അവന്റെ പിറകിൽ നടന്നുകൊണ്ട് ഇരുവരെയും നോക്കുമ്പോൾ നന്ദൻ ആ സാരി അവളെ മാറിൽ കയറ്റി വെച്ചുകൊണ്ട്, അക്ഷരയുടെ കാലുകൾ ശെരിക്കും ചേർത്ത് വെച്ചുകൊണ്ട്, കംഫര്ട്ടർ കൊണ്ട് അവളെ പുതപ്പിച്ചു.

“ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ”

ഞാനും അവളുടെ അരികിലായി കിടന്നുകൊണ്ട് ഉറങ്ങാം എന്ന് വെച്ചു, നന്ദൻ പതിയെ വാതിൽ ചാരികൊണ്ട് തൊട്ടടുത്ത മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

ഞാൻ അക്ഷരയെ ശല്യപ്പെടുത്താതെ ഇച്ചിരി നീങ്ങിയാണ് കിടന്നത്.

പക്ഷെ ഞാൻ രാത്രിയുടെ ഏതോ യാമത്തിൽ തൊട്ടു നോക്കിയപ്പോൾ അക്ഷരയെ കാണാനില്ല.!!

ഞാൻ ഞെട്ടിയെണീറ്റുകൊണ്ട് റൂം തുറന്നു വെളിയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അക്ഷര നന്ദന്റെ മടിയിൽ കാലുകൾ വെച്ചുകൊണ്ട് കമഴ്ന്നു കിടക്കുന്നു…

നന്ദൻ അക്ഷരയുടെ കാലുകൾ നിവർത്തികൊണ്ട് നന്ദന്റെ മുഖം അക്ഷരയുടെ റോസ് കാല്പാദങ്ങളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട്

അവൻ മണത്തു.

ഞാൻ അവിടെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അക്ഷര എന്നെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചുകൊണ്ട് എന്നോട് സോഫയിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ സോഫയിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ അക്ഷര അവളുടെ മുഖം എന്റെ മടിയിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അവിടെ കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വെരുന്നില്ല.”

“നന്ദന്റെ ഉറക്കം എന്തിനാ കളഞ്ഞേ അക്ഷര”

“അത് സാരമില്ല അജയ്, എനിക്കിതൊക്കെ ശീലമാണ്”

അക്ഷര ഇരുകയ്യും എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചപ്പോൾ

ഞാൻ നന്ദനെ നോക്കി നന്ദൻ പിങ്ക് നിറമുള്ള അക്ഷരയുടെ കാലിലെ വിരൽ നാക്കുകൊണ്ട് പതിയെ തൊടുന്നു.

അക്ഷരയുടെ ഒരു കാതരയെപോലെ

എന്നെ നോക്കി.