ഖദീജയുടെ കുടുംബം 12 [പോക്കർ ഹാജി] 247

‘എന്തായാലും ഇനിക്കു കിട്ടണം അതാ ഇനിക്കു പറയാനുള്ളതു.’
‘അതൊക്കെ കിട്ടുമെടാ ആദ്യം ഇജ്‌ജൊന്നിങ്ങട്ടു വാ അനക്കുള്ള സാധാനം എപ്പളും റെഡിയാണു.’
‘ന്തായാലും ഉമ്മാ ഞാന്‍ പോണ വഴിക്കുഉച്ച കയിഞ്ഞു റജീനന്റെ അടുത്തും പോണുണ്ടു നാളെ പോണ കാര്യം പറയാന്‍’
‘ങ്കി ന്നാ ചായ വേണൊ ഇണ്ടാക്കാം ‘
‘എടുക്കുമ്മാ അതു കുടിച്ചിട്ടു പോകാം.’
ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പൊ റിയാസിനെ ഒരു കൂട്ടുകാരന്‍ റസിയായുടെ വീടിനു മുന്നില്‍ കൊണ്ടു വിട്ടു.വാതിലില്‍ മുട്ടുന്ന കേട്ടു റസിയ വന്നു വാതിലു തുറന്നു നോക്കിയപ്പോള്‍ മുന്നില്‍ റിയാസിനെ കണ്ടു അന്തം വിട്ടു
‘എന്താടാ റിയാസെ ഈ വഴിക്കു ഇജ്‌ജെന്താ വിളിക്കാഞ്ഞതു.’
‘അതെന്താ റസിയാത്താ ഇനീപ്പൊ ഇങ്ങട്ടു വരാന്‍ നേരത്തെ കാലത്തെ വിളിച്ചു പറയണൊ’
‘എടാ മൈരെ അതല്ല പറഞ്ഞതു എന്നും വിളിക്കണ ഇജ്ജിന്നു വിളിച്ചീലല്ലൊ അതൊണ്ടു പറഞ്ഞതാ.ന്റെ പടച്ചൊനെ ഇപ്പം വന്നു വന്നു കുട്ട്യോളോടു ഒന്നും പറയാന്‍ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയൊ.’
‘ന്റെ പൊന്നിത്താ ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതാണു.’
‘തന്നെ ന്നാ ഞാനും വെറുതെ പറഞ്ഞതാ.ഇജ്ജിങ്ങട്ടു കേറി വാ മുത്തെ’
അവനകത്തേക്കു കേറിയപ്പോഴേക്കും അകത്തു നിന്നും റജീനയുടെ സംസാരം കേട്ടു
‘ആരാ ഉമ്മാ വന്നതു’
‘ഇങ്ങട്ടു വാടീ പെണ്ണെ അന്റെ പുന്നാര ആങ്ങള വന്നിട്ടുണ്ടു.’
‘തന്നെ എവിടെ ‘
എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടവള്‍ ഉമ്മറത്തേക്കു വന്നു.ചുരിദാറിന്റെ ടോപ്പ് മാത്രമെ ഇട്ടിട്ടുള്ളു .റിയാസിനെ കണ്ടപ്പൊത്തന്നെ അവള്‍ ഓടി വന്നവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
‘എടീ ഓനെ ഇങ്ങട്ടൊന്നു കേറി ഇരിക്കാന്‍ എടം കൊടുക്കെടീ.ന്നിട്ടു പോരെഅന്റെ കെട്ടിപ്പിടുത്തോം ഒക്കെ.’
അവളവനെ വിളിച്ചു കൊണ്ടു പോയി സോഫയിലിരുത്തിക്കൊണ്ടു അവനോടു ചേര്‍ന്നിരുന്നു.
‘ഹൊ എന്താ അന്റെ പെങ്ങളൂട്ടിന്റെ ഒരു സ്‌നേഹം.ഇജ്ജു ഭാഗ്യൊള്ളോനാണെടാ’
‘പിന്നെ ഇനിക്കാകെള്ള ഒരാങ്ങളേണു അപ്പൊ ഇനിക്കു സ്‌നേഹം ഇല്ലാണ്ടിരിക്കൊ ഇത്താ..ന്നാ ന്റിക്കാക്കൊരു ചക്കരയുമ്മ.’
റജീന അവന്റെ താടി പിടിച്ചു കവിളിലൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.എന്നിട്ടു തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു കൊണ്ടു റസിയായെ നോക്കി.ഇതുകണ്ട റസിയാ
‘ഇങ്ങളു രണ്ടാളിന്റെം സ്‌നെഹം കാണുമ്പൊ വെഷമം തോന്നണുണ്ടു ഇനിക്കൊരു ആങ്ങള ഇണ്ടായിട്ടു ഇന്നെ കണ്ടാ ഇപ്പം മിണ്ടുക കൂടി ഇല്ല.’
‘അയിനൊക്കെ ഭാഗ്യം വേണം അല്ലെ ഇക്കാ.’