കാദറിക്കാന്‍റെ മുട്ടമണി ഭാഗം 7 270

ത്രേസ്യ കുപ്പിയും അടച്ചു..
കുപ്പിക്കുള്ളില്‍ അസാധ്യമായ ദുര്‍ഗന്ധമുണ്ടായിരുന്നു..
എന്നിരുന്നാലും അനിത പറഞ്ഞു..
“മാലതി ടീച്ചറെ ആ കുപ്പി ഒന്ന്‍ നന്നായിക്കുലുക്കിക്കോ.. അപ്പോഴേ അവന്‍ മൂത്രത്തിന്റെ ചൂര് ശരിക്കറിയൂ”

അവര്‍ ആ കുപ്പികുലുക്കി.. മഞ്ഞ മൂത്രം അതോടെ പതഞ്ഞുപോങ്ങി..
“ഡാ പട്ടി വായ തുറക്ക്”
അവന്‍ വായ തുറന്നു…
തൊണ്ടക്കുഴിയില്‍ നിന്നും ആ വൃത്തികെട്ട സാദനം ഒന്നിരങ്ങിപ്പോയാ മതി എന്ന്‍ മാത്രമേ അന്നേരം അവനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..
തുറന്ന വായിലേക്ക് അന്നേരം മാലതി ആ കുപ്പി കമിഴ്ത്തി..
പതഞ്ഞ ച്ചുടുമൂത്രം അവന്റെ വായിലും മൂക്കിലുമെല്ലാമായി..
ഒരു കവിള്‍ അവന്റെ വായിലോഴിച്ച് സാവധാനം ഇറക്കാന്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു..
അവന്‍ പറഞ്ഞപടി ചെയ്തു..
അവരുടെ മലം അവന്‍ ചവച്ചിറക്കി..
അത് കണ്ട് ഗിരിജേച്ചി അവന്റെ ചുമലില്‍ തട്ടി..
“സബാഷ് .. ഇനി വായ തുറക്ക്.. ബാക്കി തരാം..”
ഗിരിജേച്ചി അവന്‍റെ വായിലേക്ക് ഗുദം ചേര്‍ത്ത് വച്ച് വീണ്ടും മുക്കി..
ഇത്തവണ പക്ഷെ അത് കാദറിന്റെ വായില്‍ മുഴുവന്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ ഐസ് ക്രീം കണക്കിനാണ് വന്നത്..

“ആഹാ.. ഗിരിജേച്ചി കലക്കിയല്ലോ….തിന്നോടാ കുട്ടാ ആ ഐസ്ക്രീം…”
“അത് മുഴുവന്‍ തിന്നു കഴിഞ്ഞാ നിനക്ക് വാണമടിക്കാന്‍ ഒരു അവസരം തരാം എന്താ..”

അവര്‍ അവസാനം പറഞ്ഞത് അവന്‍ കേട്ടത് ചെവികൊണ്ടായിരുന്നില്ല,
ഹൃദയം കൊണ്ടായിരുന്നു…കാരണം ഇത്ര നേരവും അവന്‍ അവന്‍റെ സാമാനം ഒന്ന്‍ താഴ്ത്താന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോഴൊക്കെ മാലതി ടീച്ചര്‍ തടഞ്ഞിരുന്നു..

അവന്‍ അതിറക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതും അവര്‍ ആ പെപ്സിക്കുപ്പിയിലെ മൂത്രം അവന്റെ വായിലോട്ട് ഒഴിച്ചുകൊടുത്തു..
അനിതയുടെ മൂത്രവും ഗിരിജച്ചെച്ചിയുടെ മലവും അവന്‍റെ വയറ്റിലെത്തിയപ്പോള്‍ അവനു വാസ്തവത്തില്‍ ഓക്കാനം വന്നിരുന്നു…
“ഇനി നീ ഗിരിജെച്ചിയുടെ കൂതി ക്ലീനാക്കിക്കൊടുക്ക്..”
“വെറുതെ ക്ലീന്‍ ആക്കിയാപോരാ വാഷിംഗ് പൌഡര്‍ നിര്‍മ ഇട്ട് കഴുകിയാ വരുന്ന ആ വെണ്മ വരണം..”