ഖൽബിലെ മുല്ലപ്പൂ 10 [കബനീനാഥ്] 767

” അതുകൊണ്ടാവും കട്ടുതിന്നത് … ”

” ഏയ് ….”

” വിഷമിച്ചിരിക്കുന്നവരാരെങ്കിലും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനോ കട്ടു തിന്നാനോ പോകുമോ …?”

സംഗതി സത്യമാണ് …

“വിശപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നു … ” ” വിശപ്പും ദാഹവും എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് … വിശപ്പും വിഷമവും ….” അവൾ പതിയെ ചിരിച്ചു.

” ഞാൻ പോവാ …” ഷാനു പരിഭവത്തോടെ എഴുന്നേൽക്കാനാഞ്ഞു.

” ഫോണെടുക്കാൻ മറക്കണ്ട ….” അവൾ പറഞ്ഞു..

“ന്തിന്…?”

” തിരിച്ചു പോകുമ്പോൾ വെളിച്ചം വേണ്ടേ …?”

” ഒന്ന് പോ ഉമ്മാ …” അവൻ കിടക്കയിലേക്ക് തന്നെ വീണു …

ജാസ്മിൻ ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞു ..

“ന്താ പോണില്ലേ…?” ബെഡ്ലാംപിന്റെ നനുത്ത വെട്ടത്തിൽ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു..

“ഇല്ല … ന്തേ ….?” അവൻ കെറുവോടെ മുഖം തിരിച്ചു …

ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് ജാസ്മിൻ അവളുടെ ശിരസ്സ് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വെച്ചു ..

“ഷാനൂ ….”

അവൻ വിളി കേട്ടില്ല …

“ഷാനൂട്ടാ …”

“ഉം ….”

” ഇയ്യിന്നലെ ….. പകൽ … ന്തൊക്കെയാ ന്നെ ചെയ്തേന്ന് വല്ല ഓർമ്മേണ്ടോ ….?”

ഷാനുവിൽ തിരയിളകി തുടങ്ങി ….

“ഉം … ”

“ന്താ ചെയ്തേ ……” അവൾ കിടന്നുകൊണ്ട് മിടയിറക്കി…

“ങ്ങക്ക് … അറിഞ്ഞൂടേ…” അവൻ മുഖം അവളിലേക്ക് തിരിച്ചു. അവളുടെ മുല്ലപ്പൂമണമുള്ള മുടിയിഴകളിൽ അവന്റെ മൂക്കുരുമ്മി നിന്നു …

“ഉം ….”

നിശബ്ദത …..

അവളുടെ ശരീരത്തിനിടയിൽ കുടുങ്ങിയ ഇടം കൈ എടുത്തവൻ അവളുടെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടി …

” പറയുമ്മാ ….”

” ങ്ങനൊക്കെ ഞാൻ നിന്നു തന്നത് ന്നെ വിശ്വാസമില്ലാഞ്ഞിട്ടാ ….?”

അപ്പോൾ അതാണ് കാര്യം …

വിശ്വാസമെന്നതും ഇതിൽ പ്രധാന ഘടകമാണെന്ന് അവൻ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു .

എത്ര കലർപ്പില്ലാത്ത സ്നേഹം വാരിവിതറിയിട്ടും കാര്യമില്ല. , അതിൽ വിശ്വാസത്തിന്റെ ഒരു കണിക പോലുമില്ലെങ്കിൽ ചെയ്തതെല്ലാം ജലരേഖകളായിത്തീരും …

” ഞാനങ്ങനെയൊന്നും ചിന്തിച്ചില്ലുമ്മാ ….”

” സാരമില്ലടാ ….” അവന്റെ വാക്കുകളിലെ വിഷമം അവൾ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു …