ഖൽബിലെ മുല്ലപ്പൂ 6 [കബനീനാഥ്] 639

ടോപ്പിലെ മണൽ കുടഞ്ഞു കളഞ്ഞു കൊണ്ട് ജാസ്മിൻ ചുറ്റും നോക്കി.

ഭാഗ്യം … ആരും കണ്ടില്ല …. ആരും നോക്കുന്നുമില്ല …. അല്ലെങ്കിലും ഇത്രയും ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇതൊക്കെ ആരു ശ്രദ്ധിക്കാൻ …?

കുറച്ചപ്പുറെ ആ സമയം ഒരു പെൺകുട്ടി വീഴുന്നത് ജാസ്മിൻ കണ്ടു .. ആ കുട്ടി ഒന്നും സംഭവിക്കാത്തതു പോലെ എഴുന്നേറ്റു വരുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്കാശ്വാസമായി …

കുനിഞ്ഞ്  ടോപ്പിന്റെ അടിഭാഗം കൂട്ടിച്ചേർത്തു പിഴിയുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ഷാനുവിനെ നോക്കി …

കണ്ണുകളിൽ ഒരു പ്രത്യേക ഭാവത്തോടെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവനെ കണ്ട് ജാസ്മിൻ കണ്ണുരുട്ടി …

ചുറ്റുമുള്ളവരാരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല … ഷാനു തന്നെയാണ് പ്രശ്നക്കാരൻ … അവൾ ഉള്ളാലെ ചിരിച്ചു….

ഷാനു നോട്ടം പിൻവലിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്ത തിരയിലേക്ക് മിഴികളെയ്തു.

അടുത്ത തിര വന്നപ്പോൾ അവൾ ഷാനുവിനെ പിടിച്ചു .. മുട്ടൊപ്പം കയറിയ തിരയുടെ ഭീതിയിൽ അവൾ ഷാനുവിനോട് ചേർന്നു നിന്നു … തന്റെ പിന്നിൽ ഉമ്മയുടെ പകുതി നനഞ്ഞ സ്തനങ്ങൾ മുട്ടിയപ്പോൾ അത്രയും ആളുകളുടെയും ആരവങ്ങളുടെയും ഇടയിലും ഷാനുവിന് ഒരു പിടച്ചിലുണ്ടായി…

തിര പിൻവാങ്ങിയപ്പോൾ മണൽത്തരികൾ തന്റെ ഉള്ളം കാലിൽ ഇക്കിളി കൂട്ടുന്നതവൾ അറിഞ്ഞു .. അതിലവളുടെ നാക്കിൻ തുമ്പൊന്നു തരിച്ചു …

“ജാച്ചൂമ്മാക്ക് പേട്യാ …” മോളി അവളെ കളിയാക്കി. മോളിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഉമ്മായും സഹോദരനും അടുത്തുള്ളപ്പോൾ ബർമുഡാ ട്രയാംഗിൾ പോലും വിഷയമുള്ള കാര്യമല്ലല്ലോ …

“നിക്ക് പേടിയൊന്നുമില്ല … ” കുറഞ്ഞ പക്ഷം മോളിയെ എങ്കിലും അത് ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തേണ്ട ചുമതല ജാസ്മിനുണ്ടായിരുന്നു …

കടലിന്റെ അപാരതയിൽ സിന്ദൂരച്ഛവി പടർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു ..

“ഉമ്മാ … മുന്നോട്ട് നിക്ക് ….” ഷാനു അവളെ മുന്നിലേക്കാക്കി … ഇപ്പോൾ ജാസ്മിനും ഷാനുവിനും ഇടയിൽ മോളിയുണ്ട്….

ദൂരെ പൊന്നുരുകിയതു പോലെ കാണുന്ന സമുദ്ര പരപ്പിനേക്കാൾ ചന്തം ജാസ്മിന്റെ ഞാത്തു കമ്മലിന്റെ തിളക്കത്തിനുണ്ടെന്ന് ഷാനുവിന് തോന്നി … അവളിൽ ചേരാത്തപ്പോൾ അതു വെറും മഞ്ഞലോഹം മാത്രമാണെന്നും അവന്റെ കവിഹൃദയം മന്ത്രിച്ചു …

അടുത്ത തിരകൂടി വന്നു …. ഉള്ളിലുണ്ടായ പരിഭ്രമത്താൽ ജാസ്മിൻ പിന്നോട്ടരടി വെച്ചു .. അതു മനസ്സിലാക്കി ഷാനു ഇടതു കൈ കൊണ്ട് അവളെ ചുറ്റി ….