ഖൽബിലെ മുല്ലപ്പൂ 7 [കബനീനാഥ്] 655

ജാള്യതയോടെ ഒന്നുമില്ലെന്നവൾ ചുമൽ കൂച്ചി …

ഭക്ഷണശേഷം ജാസ്മിൻ മാഷിനെ വിളിച്ചു. സംസാരത്തിനു ശേഷം അവൾ മുറിയിലേക്ക് പോയി .. മോളി ബൊമ്മയുമായി ഉറക്കം തുടങ്ങിയിരുന്നു …

ഷാനു മൊബെലിൽ തോണ്ടി സെറ്റിയിൽ വെറുതെയിരുന്നു … എവിടെ കിടക്കണം എന്ന ചിന്തയാണ് അവനെ ഭരിച്ചിരുന്നത് … ഉമ്മായുടെ മനസ്സുമാറിയെന്നറിയാം … പക്ഷേ പകൽ മുഴുവൻ ഉള്ള മുഖഭാവം കൊണ്ട് ഒരനിഷ്ടം അവനൂഹിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ശരീര സ്പർശനമില്ലാതെ അവൻ കഴിഞ്ഞു കൂടിയതും അടുക്കളയിൽ സഹായിച്ചതും …

ഇനിയൊരു പിണക്കം പാടില്ലെന്നും ഉമ്മയുടെ മനസ്സുമാറുന്ന ഒരു പ്രവർത്തിയും ഇനി ചെയ്യരുതെന്നും ഷാനു കണക്കുകൂട്ടിയിരുന്നു …  ഏതായാലും അധികനേരം ആ ചിന്തയുമായി അവനിരിക്കേണ്ടി വന്നില്ല …  ജാസ്മിൻ വന്ന് വാതിലടച്ചു ബോൾട്ടിട്ടു പോയത് അവൻ കേട്ടു …

നിരാശയോടെ ഷാനു എഴുന്നേറ്റു .. മെയിൻഡോറടച്ച് ലൈറ്റുകൾ ഓഫാക്കി അവൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി …

ഉമ്മയുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ വന്ന മാറ്റം അവനെ അത്‌ഭുതപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു .. പെട്ടെന്നൊന്നും അങ്ങനെ സംഭവിക്കില്ലായെന്ന് അവന്റെ പക്വമനസ്സ് പറഞ്ഞു. കാറിൽ വെച്ച് സംഭവിച്ചതൊക്കെ ശരി തന്നെ .. പക്ഷേ അവിടെ ഉമ്മ നിസ്സഹായയായിരുന്നു … മറ്റാരെങ്കിലുമറിഞ്ഞാലുള്ള ഭവിഷ്യത്താകാം എല്ലാം അടക്കിപ്പിടിച്ചു കിടന്നതും … അതിനു ശേഷം നേരാംവണ്ണം തന്നെ നോക്കിയിട്ടു കൂടിയിട്ടില്ല … എന്തെങ്കിലും ഒരകൽച്ചയുണ്ടെങ്കിൽ അത് മാറാനാണ് ഇന്ന് ശരീരസ്പർശനം പോലുമില്ലാതെയും അടുക്കളയിൽ സഹായിച്ചും കഴിച്ചു കൂട്ടിയത് …

തനിക്കുള്ള പോലെ ഒരു വികാരം ഉമ്മയ്ക്കുണ്ടെങ്കിൽ അതാളിക്കത്തിക്കണം … ഇല്ലെങ്കിൽ അതുണ്ടാക്കിയെടുക്കണം …

ഉമ്മയ്ക്ക് അതില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല .. സാഹചര്യങ്ങളും ബന്ധങ്ങളുമാണ് അതിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് ഷാനുവിനും അറിയാമായിരുന്നു … ഇനി ഈ കാര്യത്തിൽ ഉമ്മയെ നിർബന്ധിപ്പിക്കുന്നില്ല എന്ന് അവൻ തീർച്ചപ്പെടുത്തി. താൻ എല്ലാം പറയുകയും ചെയ്തു, പ്രവർത്തിച്ചു കാണിക്കുകയും ചെയ്തു … ഇനി ആവേശത്താൽ വല്ലതും ചെയ്താൽ ഒന്നുകിൽ ബലം പ്രയോഗിച്ച് കാര്യം നടത്തേണ്ടി വരും … പക്ഷേ താനങ്ങനെ ചിന്തിച്ചിട്ടുമില്ല, പ്രവർത്തിക്കുകയുമില്ല … മറ്റൊരു കാര്യം അങ്ങനെ വല്ലതും സംഭവിച്ചാൽ ഉമ്മ വല്ല കടുംകൈയും ചെയ്യുമോ എന്നുള്ളതാണ് …