ഖൽബിലെ മുല്ലപ്പൂ 8 [കബനീനാഥ്] 736

“ജാസൂമ്മാ ….” അവളുടെ വലത്തേ ചെവിയും പിൻകഴുത്തും നക്കിയുലർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ വിളിച്ചു … അവൾ വിളി കേട്ടില്ല … അല്പം പിന്നിലേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന തന്റെ നിതംബച്ചാലിൽ അവന്റെ ലിംഗം ഉരയുന്നത് അണപൊട്ടുന്ന വികാരത്താലവളറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു … തനിക്കും എത്ര പ്രാവശ്യം ചുരത്തിപ്പോയി എന്നത് , അവൾക്കും നിശ്ചയമില്ലായിരുന്നു …

“ജാസൂമ്മാ …” ഷാനു വീണ്ടും വിളിച്ചു …

“ജാ … ജാ സ്മിൻ … ” കൈത്തലത്തിനു മുകളിലമർന്ന അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി …

ഒരു വേള ഷാനുവിന്റെ ഇടം കൈ താഴേക്കു പോയത് അവളറിഞ്ഞു.. തന്റെ പാന്റിന്റെ ചരടഴിഞ്ഞത് അവൾ മനസ്സിലാക്കും മുൻപേ , അതഴിഞ്ഞിരുന്നു , ഇരു കൈകളും കൊണ്ട് അവളത് പിടിച്ചു കയറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു …

“ഷാ …. ഷാനൂ … ത് വേണ്ട … ”

” അകത്തേക്ക് അല്ലുമ്മാ ….” കിതച്ചു കൊണ്ട് അവൻ തിടുക്കം കൂട്ടി … അവളൊന്നു നടുങ്ങി …

“ന്നാലും വേണ്ട … ” അവൾ കരയുന്ന രീതിയിലായിരുന്നു …

” പുറത്തൂടെ മാത്രം മ്മാ …”

“വേണ്ടടാ …”

“അതെങ്കിലും സമ്മതിക്കുമ്മാ ….” അവൻ കരഞ്ഞു പോയി …

പാന്റിനു മുകളിലുള്ള അവളുടെ ഇടതു കൈയ്യിലെ പിടുത്തം അയഞ്ഞു …

“ജമീലാത്ത വരൂ ടാ …”

” ന്നലെ വന്നു പോയീ ലേ…” അവനെ നന്നായി കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവന്റെ ചോദ്യങ്ങളും സമ്മതം ചോദിക്കലും ജാസ്മിനെ മറ്റൊരവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചിരുന്നു …

സ്ത്രീയെ മാനിക്കുന്ന, അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങളെയും ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങളെയും വിലമതിക്കുന്ന, തിരക്കേതുമില്ലാതെ, അവളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം ഹനിക്കാതെ അവളെ അക്ഷരം പ്രതി , പരിഗണിക്കുന്ന ഇവനാണ് യഥാർത്ഥ പുരുഷൻ .. ആ പുരുഷന് ജൻമം നൽകിയവളാണ് താൻ .. അതിൽ താൻ അഭിമാനിക്കുന്നു… ഇപ്പോഴവൻ തന്റെ കാമുകനുമാണ് … അതിൽ താൻ വളരെയേറെ ആനന്ദവും നേടുന്നു … ഒരു സ്ത്രീജൻമത്തിന് ഇതിൽപ്പരമെന്തു വേണം ..? കാമവും വികാരവും പ്രണയവും നിഷിദ്ധവുമെല്ലാം ചേർന്ന് ജാസ്മിൻ അന്ധയായിരുന്നു.

“ജാ … സ്മിൻ … ” അവളുടെ പുറത്തേക്ക് മുഖമണച്ചവൻ വിളിച്ചു … തന്റെ കാമുകന്റെ വികാരമസൃണമായ ആ വിളി അവൾക്ക് കേൾക്കാതിരിക്കാനായില്ല …