കിച്ചുവിന്റെ ശ്രീജ [കിച്ചു..] 1336

രാജേഷ് അരുണിനോട് പറഞ്ഞു.

എപ്പോളും വിളിക്കുമോ?

അരുൺ ചോദിച്ചു.

തുടങ്ങിയിട്ട് ഒരാഴ്ചയായെ ഉള്ളു. ആള് കിടിലൻ സംസാരമാണ്. രാത്രിയിലാണ് കാൾ.

പകൽ വിളിക്കാറില്ലേ?

ഉണ്ട്. ചിലപ്പോളൊക്കെ. ഇപ്പൊ ചെയ്തു നോക്കാം.

രാജേഷ് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടവൻ ഫോൺ എടുത്തു വിളിച്ചു. മറുതലയ്ക്കൽ കാൾ എടുത്തു. അവൻ ലൗഡ് സ്പീക്കർ ആക്കി.

ഹലോ പ്രിയ… തിരക്കാണോ?

ഇല്ല. പക്ഷെ പിള്ളേർ വന്നാൽ ഫോൺ വെക്കും കേട്ടോ.

അത് സാരമില്ല. കുറച്ചു സംസാരിക്കാം.

നീ എവിടാ ഉള്ളത്?

ഞാൻ ടെറസിൽ ഇരിക്കുവാ.

രാജേഷ് പറഞ്ഞു.

ഇന്ന് ജോലിക്കു പോയില്ലേ?

ഇല്ല. ലീവാണ്. ഉറക്കം തെളിയാൻ വൈകി.

രാജേഷ് പറഞ്ഞു.

താൻ ജോലി ചെയ്യുകയാണെന്നാണ് രാജേഷ് അവളോട് പറഞ്ഞത്.

നേരം പുലരും വരെ ഫോണിൽ സംസാരിച്ചാൽ പിന്നെ എങ്ങനെ ഉറങ്ങും?

അതു പറഞ്ഞവൾ ചിരിച്ചു.

അതിനു ഇയാൾ ഉറക്കിയിട്ടു വേണ്ടേ…

കുറ്റം എനിക്കായോ?

എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഇന്നലെ?

ഭയങ്കര ത്രില്ലായിരുന്നു. ഇതിനു ഇത്ര സുഖമുണ്ടായിരുന്നോ. നേരിട്ടുള്ളതിനേക്കാൾ സുഖായിരുന്നു.

ഇഷ്ടായോ അതൊക്കെ…

ഒരു പാട്… ആദ്യമായിട്ടാ ഇങ്ങനെ ഒരാളോട് സംസാരിക്കുന്നതും ഇങ്ങനെയൊക്കെ.

ഇനി എന്നും സുഖിക്കലോ…

രാജേഷ് പറഞ്ഞു.

അവൾ ചിരിച്ചു.

ഡാ മോൾ വരുന്നു. രാത്രി വിളിക്കാം…

അവൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

ഡാ നിന്നെ സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു. എങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു ഇതൊക്കെ…

അരുൺ ചോദിച്ചു.

അതൊക്കെ ഒരു ടെക്നിക് ആണ് മോനെ…

രാജേഷ് പറഞ്ഞു.

ഗ്രൗണ്ടിൽ നിന്ന് പോകുന്നതിനു മുൻപ് അരുൺ രാജേഷ് കാണാതെ ആ നമ്പർ തൻറെ ഫോണിൽ സേവ് ചെയ്തു. രാത്രി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നപ്പോൾ അവളെ എങ്ങനെ വിളിക്കും എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു അരുണിന്. സമയം പതിനൊന്നു കഴിഞ്ഞു. അരുൺ ആ നമ്പറിലേക്കു ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചു. വെറുതെ… റീപ്ലേ ഒന്നും വന്നില്ല.