കിരാത ഫെറ്റിഷം 561

“…അമ്മെകൊണ്ട്…… സമ്മതിപ്പിച്ചാലോ……”. അവന്റെ ഉറച്ച സ്വരം വീണ്ടും.

“…നിനക്ക് കുഴപ്പമില്ലേല്‍..ആഅ….ഓഅക്കെ….നീ എന്തിനാണ്‌ ഇങനെയൊക്കെ ചെയ്യുന്നേ എന്ന് എനിക്ക് ചിന്തിച്ചീട്ട് ഒരു പിടുത്ത്വും കിട്ടുന്നില്ല..”.

“…പകരം നീയെനിക്ക് ഒരു കാര്യം ചെയ്ത് തരണം…അത് നിനക്ക് വിഷമമുള്ള ഒന്നുമല്ല…ഒരു ചെറിയ സഹായം…അത്രേ ഉള്ളൂ…”. രമേശന്‍ പറഞ്ഞ് നിര്‍ത്തി.

“…അതിന്‌ കുഴപ്പമില്ലാ….. ഞാന്‍ നോക്കട്ടെ….”.

പെട്ടെന്ന് ചാരിയിട്ട വാതില്‍ ആരോ മുട്ടി. രമേശന്‍ പെട്ടെന്ന് കുപ്പിയെടുത്ത് മാറ്റി ഗ്ലാസ്സുകള്‍ താഴേക്ക് കാണാത്ത രീതിയില്‍ മാറ്റി വച്ച് വാതില്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ മുന്നില്‍ അതാ പാറു അക്ക ഭസ്മകുറിയൊക്കെ തൊട്ട് നല്ല കുലീനത്ത്വമുള്ള സ്ത്രീയായി നില്‍ക്കുന്നു. രമേശന്‍ ചെന്ന് അവരുടെ അരക്കെട്ടില്‍ ചുറ്റി പിടിച്ച് എന്റെ നേര്‍ക്ക് നിര്‍ത്തി.

” രാജീവേ ഇതാണ്‌ എന്റെ അമ്മ……പാര്‍വതി….”. രമേശന്‍ പരിചയപ്പെടുത്തിയ വശം ഞാനാകെ സ്തംഭിച്ചു പോയി. രമേശന്‍ ഇത്രക്കും വഷളനാണെന്ന് ചിന്ത എന്നെ ആകെ ഉലച്ചു.

എന്റെ ഭാവമാറ്റത്തില്‍ രമേശന്റെ അമ്മ പാര്‍വതി അമ്മ ആകെ അന്താളിച്ചപോലെ തോന്നി.

“…മോനേ മില്ലിന്റെ കാര്യം രമേശന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ…..എങ്ങിനെയെങ്കിലും മോന്‍ അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് ശരിയാക്കി തരണം…”.അവര്‍ അല്‍പം ഗൌരവ്വത്തോടെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ആ നോട്ടത്തില്‍ ഒരു വശീകരണമില്ലേ എന്നെനിക്കൊരു സംശയം. ചിന്തകള്‍ പാറി പറന്ന് നിയന്ത്രണമില്ലാതെ പറക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

ഇത്രക്കും സുന്തരിയായ സ്ത്രീയെ വെറുതെ എന്നപോലെ കളിക്കാന്‍ കിട്ടുന്ന അവസരം ഒരു മനുഷ്യനും പാഴാക്കില്ല. ഇവിടെ നല്ല പോലെ ആലോചിക്കേണ്ടിരിക്കുന്നു. രമേശന്റേയും പാര്‍വതി