കിട്ടപുരാണം – സർഗ്ഗം ഒന്ന്‌ [ഋഷി] 469

അടുക്കളേലൊണ്ടടാ ആർത്തിപ്പണ്ടാരമേ! അവരവന്റെ തലയിൽ ഒരു മേടു വെച്ചുകൊടുത്തു.

കിട്ടൻ  അമ്മായിയെ കൈത്തണ്ടകൾ ലൂസാക്കി ഊർന്നിറങ്ങാനനുവദിച്ചു. താറോ, ജട്ടിയോ ഒന്നും പൊതിയാതെ സ്വതന്ത്രമായി ഒറ്റമുണ്ടിനുള്ളിൽ കിടന്നു തുളുമ്പുന്ന അവരുടെ ചന്തിക്കുടങ്ങൾ അവന്റെ കൈകളിലും, നനുത്ത പഴയൊരു ബ്ലൗസിലൊതുങ്ങാത്ത മുലക്കുന്നുകൾ മുഖത്തും നെഞ്ചിലുമുരഞ്ഞു താഴേക്കിറങ്ങി.

അവരെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിനു മുന്നേ കിട്ടൻ അടുക്കളയിലേക്ക് അപ്രത്യക്ഷനായി! പെണ്ണുകെട്ടിക്കാറായി, ഇപ്പഴും ചെറുക്കനു കളിയാ! സ്വയം പറഞ്ഞുകൊണ്ടവർ ബ്ലൗസു താഴേക്ക് വലിച്ചിട്ടു. മുണ്ടൊന്നഴിച്ചു കുടഞ്ഞിട്ടുടുത്തു. അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ആ മുഖം തുടുത്തിരുന്നു! മുഖത്തൊരു ചിരി ഒളിഞ്ഞിരുന്നു.

കിട്ടൻ ബെഞ്ചിലിരുന്നു തലപൊക്കാതെ പുട്ടും കടലയും പപ്പടവും കൂട്ടിച്ചേർത്തു വെട്ടി വിഴുങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നിമിഷങ്ങൾക്കകം ഒന്നരക്കുറ്റി പുട്ടകത്താക്കി ഏമ്പക്കവും വിട്ടവനെണീറ്റപ്പോൾ അനത്തിയിട്ടിരുന്ന ചായ ലക്ഷ്മി നീട്ടി.

നീ ഈ തിന്നണതൊക്കെ എവടാടാ പോണേ? അവർ കിട്ടന്റെ എഴുന്നുനിന്ന തോളെല്ലുകളിൽ വിരലുകളമർത്തി.

അതു ഞാൻ അമ്മായിയോടു പറയത്തില്ല! അവൻ മുഖമുയർത്തി ലക്ഷ്മിയമ്മയെ നോക്കിച്ചിരിച്ചു…

അതെന്താടാ? അവരൊന്നുമോർക്കാതെ ചോദിച്ചു. അവനപ്പഴേക്കും എണീറ്റു കൈകഴുകാൻ പോയിരുന്നു.

അവനെന്താ…. അവർ തലപുകഞ്ഞാലോചിച്ചു…

അമ്മായി തിന്നണതൊക്കെ എവടാ പോണെന്നെനിക്കറിയാം! അവന്റെ ശബ്ദം ചെവിയിൽ മുഴങ്ങിയപ്പോൾ അവരൊന്നു ഞെട്ടി! അതാ അവന്റെ വിരലുകൾ തന്റെയടിവയറ്റിലുഴിയുന്നു!

എവടാടാ? അവരവന്റെ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റിയിട്ടു ചോദിച്ചു. അവനെന്തെങ്കിലും കുനുഷ്ടു പറയുമെന്നവർക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. ആഹാ… പറയത്തില്ല! എന്നും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞോടിയ അവന്റെ കുണ്ടിയിൽ ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ വലം കൈ ആഞ്ഞു പതിഞ്ഞു…

ആഹ്! അമ്മായീ! അവൻ കുണ്ടിതിരുമ്മിക്കൊണ്ടു ചാടി. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ലക്ഷ്മിയമ്മ അവനേം കൂട്ടി തൊഴുത്തിലേക്കു നടന്നു.

എടാ കൊച്ചനേ! അവർ കൈകളൊരു രണ്ടു ചാൺ അകറ്റിക്കാട്ടി. നീ ദേ ഇത്രേമൊള്ളപ്പഴാ നിന്റമ്മ നിന്നെ എന്റേലേപ്പിച്ചിട്ട് പണിക്കു പോയത്. ഇപ്പോ നീ വല്ല്യ ആളായെന്നൊന്നും ഞാൻ നോക്കുകേലാ!  കൈ പൊക്കി അവന്റെ ചെവിക്കു പിടിച്ചൊന്നു ഞെരടി.

അമ്മായീ! കിട്ടൻ ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ കൊഴുത്ത ശരീരത്തിലേക്കു ചാഞ്ഞു… നല്ല സുഖം!  അവനവരെ അമ്മയേക്കാളും ഇഷ്ടമായിരുന്നു. കുനിഞ്ഞ് അവരുടെ കാച്ചിയ വെളിച്ചെണ്ണയുടെ മണമുള്ള നെറുകയിലെ മുടിയിൽ അവനുമ്മവെച്ചു.

ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ മുലക്കണ്ണുകൾ പരുത്തു ചുളുങ്ങി… ഞെട്ടുകൾ തടിച്ചു നീണ്ടു. രണ്ടു പെൺമക്കളായിരുന്നു  അവർക്ക്. രണ്ടും കെട്ടിപ്പോയി. കിട്ടനവർക്കു കിട്ടിയ മോനായിരുന്നു. ഉള്ളിലെന്തോ ഊറിയപോലെ അവർക്കനുഭവപ്പെട്ടു.

കിമ്മായീ! വല്ല്യ കൊഞ്ചലൊന്നും വേണ്ടടാ! നിന്നെയിങ്ങോട്ട് കണ്ടിട്ടെത്ര നാളായെടാ! നിന്റമ്മയോടു പറഞ്ഞിട്ടാടാ ഇപ്പോ നിന്നെ ഞാനൊന്നു കണ്ടത്!

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

123 Comments

Add a Comment
  1. Ee ammayimare kalikkunnath ingane varnikkan ivide ningalallathe vere oralilla. Avarude pro featuresum ithra detail ayi avatharipikunnathinu thanks.ere pratheekshakalode rishivarya

  2. bro oru rekshem ella polich aduki

    1. വളരെ നന്ദി, സാഗർ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *