കിട്ടപുരാണം – സർഗ്ഗം ഒന്ന്‌ [ഋഷി] 469

വരകൾ വീണ വയറിൽ അവൻ പിന്നെയും തഴുകി… ജട്ടിക്കുള്ളിൽ കുണ്ണ മുഴുത്തപ്പോൾ അവരുടെ കൊഴുത്തുവിടർന്ന കുണ്ടികളുടെ പിളർപ്പിലേക്ക് അവൻ അമർത്താതെ മെല്ലെ തൊടീച്ചുവെച്ചു. നല്ല ചൂടു തോന്നി! കിട്ടൻ പൊക്കിളിൽ വിരലിട്ട് മെല്ലെ തിരിച്ചപ്പോൾ ലക്ഷ്മിയമ്മ പിടഞ്ഞുപോയി. കുണ്ടിയിടുക്കിൽ…. ദൈവമേ! ഒരു പെരുമ്പാമ്പ് ചുറ്റഴിയുന്നപോലെ! അവനിലേക്ക് ചാരിയപ്പോൾ നടുവേദന കുറഞ്ഞു… അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചെവിയിലുരുമ്മുന്നു…

നടക്കാമോ അമ്മായീ? അവൻ മന്ത്രിച്ചു. ഉം. അവർ മൂളി.

കിട്ടനവരുടെ അരയിൽ കൈചുറ്റി ഇടുപ്പിലെ മടക്കുകളിൽ ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് മെല്ലെ താങ്ങി നടത്തി. അമ്മായി ഒന്നും പറയുന്നില്ലെന്നു കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ പിടുത്തം കൂടുതൽ ശക്തമായി. ലക്ഷ്മിയമ്മയ്ക്ക് ആൺകുട്ടിയുടെ വിരലുകൾക്കിടയിൽ ചത കിടന്നുഞെരിഞ്ഞപ്പോൾ നടുവേദന എങ്ങോ പോയൊളിച്ചു… പകരം ഇടുപ്പിൽ നിന്നും ചൂടു തുടയിടുക്കിലേക്കു പടർന്നു… ഇത്തിരി നൊന്തപ്പോൾ അവരൊന്നു മെല്ലെ വിളിച്ചു.. ആഹ്!  കറമ്പിയെ നീ നോവിച്ചോടാ?

കിട്ടന്റെ തലയിൽ ബൾബു കത്തി! അവൻ ആ ചതയുടെ മടക്കുകളിൽ മെല്ലെയുഴിഞ്ഞു. ലക്ഷ്മിയമ്മ ഒന്നയഞ്ഞു… എത്ര നാളായി! അവന്റെ വിയർപ്പുമണം… ആഹ്.. അവന്റെ ഉറച്ച ശരീരം…

ഉയർന്ന അടുക്കളവരാന്തയുടെ പടികളിലെത്തിയപ്പോൾ കിട്ടൻ ഒന്നുമാലോചിക്കാതെ ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ ഇടുപ്പിലെ പിടി മാറ്റി കൊഴുത്ത കുണ്ടിക്കു താങ്ങി. അവരുടെ കക്ഷത്തിലും കുണ്ടിയിലും മെല്ലെത്താങ്ങി വരാന്തയിലെത്തിച്ചപ്പോൾ ഒന്നൂടെ അമ്മായീടെ കുണ്ടിയവൻ ഞെരിച്ചുടച്ചു….. പിന്നെ ഒന്നും നടക്കാത്ത മട്ടിൽ അടുക്കളയിൽ കേറി ചോറും മീൻകറിയും വിളമ്പി കഴിച്ചുതുടങ്ങി.

ലക്ഷ്മിയമ്മ പാലു ഫ്രിഡ്ജിൽ വെച്ചിട്ട് കക്കൂസിൽ കയറി പെടുത്തു. ഇപ്രാവശ്യം കവച്ചിരുന്നപ്പോൾ നടുവിനു വേദനയില്ല! പൂറു കഴുകിയപ്പോൾ മൂത്രത്തിന്റെയൊപ്പം വഴുവഴുപ്പും! നാളുകളായി കിട്ടാത്ത അനുഭവം! വിരലുകൾ തടിച്ച കന്തിലുരഞ്ഞപ്പോൾ അവർ തേങ്ങിപ്പോയി! അവർ വേറൊരു ലോകത്തായിരുന്നു.

ഞാൻ പോണമ്മായീ…കിട്ടൻ തല ചൊറിഞ്ഞു. അമ്മായി പുതിയ മുണ്ട് വയറിനു താഴെവെച്ചുടുത്തത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. ഇടുപ്പും തള്ളിയ വയറും കൊഴുത്ത മുലകളും അവർ നടന്നുവന്നപ്പോൾ തുളുമ്പി… ആ പൊക്കിള്!

എന്താടാ ഒരു മാതിരി? അവർ കുരച്ചു. അവൻ ഒന്നുമില്ലെന്ന് കണ്ണുചിമ്മിക്കാട്ടി.

ഉം…തൊഴുത്തിലു വെച്ചേ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചതാ… നിനക്കൊരിളക്കം! അവൻ നിന്നു പതറുന്നതു കണ്ടവർ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു…

കിട്ടൻ വെറും മണ്ടനല്ലായിരുന്നു. അവനമ്മായിയെ ഇഷ്ടമാണ്…. തിരിച്ചും അങ്ങിനെയാണെന്നവനറിയാം. അവനധികം ചിന്തിക്കാനൊന്നും മെനക്കെടാറില്ലായിരുന്നു… ഇപ്പോഴും മെനക്കെട്ടില്ല. നേരെ ചെന്ന് അമ്മായീടെ ഇടുപ്പിലെ മാംസളമായ മടക്കിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു…

ആഹ്… അവരൊന്നു പുളഞ്ഞു… ന്താടാ ഇത്!  നീയെന്റെ മോനല്ലേടാ!

അവനമ്മായീടെ വയറ്റിൽ തഴുകി…. അടിവയറിലെ ചതയിൽ ഒന്നു ഞെരിച്ചു….  എന്റമ്മായീ… കുണ്ടീല് നെറയെ മൈരാരുന്നല്ലോ! ഞാങ്കണ്ടതാന്നേ!

അവരുടെ മുഖം ചുവന്നുപോയി! പോടാ ചെക്കാ! ആഹ്….. അവരവന്റെ കൈക്കൊരടി കൊടുത്തു.

അപ്പോ മുന്നിലും നെറയെ കാണുമല്ലോ! അവനാ പൊക്കിളിൽ രണ്ടു വിരലുകളമർത്തി…

കിട്ടാ! ലക്ഷ്മിയമ്മ പുളഞ്ഞു… പിന്നെ പൂറിന്റവിടെ മുണ്ടിന്റെ മേലേ ചൊറിഞ്ഞു….ചൊറിച്ചിലു സഹിക്കാൻ വയ്യടാ! ആ പെണ്ണു വന്നിട്ട് പത്തുപതിനഞ്ചു ദിവസായില്ലേ!

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

123 Comments

Add a Comment
  1. Ee ammayimare kalikkunnath ingane varnikkan ivide ningalallathe vere oralilla. Avarude pro featuresum ithra detail ayi avatharipikunnathinu thanks.ere pratheekshakalode rishivarya

  2. bro oru rekshem ella polich aduki

    1. വളരെ നന്ദി, സാഗർ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *