കിട്ടപുരാണം – സർഗ്ഗം ഒന്ന്‌ [ഋഷി] 469

ഓഹോ! അപ്പോ ഇവിടുത്തെ സാറിനീ വടിച്ചുമിനുക്കണതാണ് ഇഷ്ട്ടം, അല്ലേ? കിട്ടൻ ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ തുളുമ്പുന്ന വയറിലൊന്നു ഞെരിച്ചു…. ആഹ്! അവരിത്തിരി പൊങ്ങിപ്പോയി. എന്നാലും അവന്റെ കയ്യവർ പിടിച്ചുമാറ്റിയില്ല.

ഓ…സാറിന്റെ കാര്യമൊന്നും പറയണ്ടടാ… അവരുടെ സ്വരമിത്തിരി താണു…

അമ്മായീ! കിട്ടനവരെ വലം വെച്ചു പിന്നിൽച്ചെന്നു…. ഒരു കയ്യാ തോളത്തുവെച്ച് അവരെ പൊറകോട്ടു വലിച്ചു.

സാമാന്യം ഉയരമുള്ള ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ തടിച്ച കുണ്ടികൾ അവന്റെ കുണ്ണയിലമർന്നു. നല്ല കൊഴുത്തു വിടർന്ന പതുപതുപ്പുള്ള കുണ്ടികൾ… വീതിയും ആഴവുമുള്ള ആ കുണ്ടിയിടുക്കിൽ കുണ്ണയിത്തിരി അമർന്നു…. എന്തൊരു ചൂട്! കിട്ടനാലോചിച്ചു. അവരൊന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നപ്പോൾ കിട്ടൻ ഒന്നു പിന്നിലേക്കു മാറി  പഴയ ജട്ടി താഴ്ത്തി പാതിമുഴുത്ത കുണ്ണയെടുത്ത് പിന്നെയുമാ കുണ്ടിപ്പാളികളുടെ ചുഴിയിലേക്കമർത്തി. കുണ്ണയുടെ മിടിപ്പുകൾ ആ ചൂടുള്ള കൂണ്ടികളുടെ മൃദുലതയിൽ മെല്ലെ കൂടിവന്നു. കിട്ടനൊന്നും മിണ്ടാതെ ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ തള്ളിയ അടിവയറിൽ നിന്നും മുണ്ടിന്റെ ചുറ്റലിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് കൈകടത്തിയുഴിഞ്ഞു. ചുരുണ്ട മൈരുകളിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ തടഞ്ഞപ്പോൾ അവരെ ഒന്നമർത്തി ജാക്കിവെച്ചുകൊണ്ട് കിട്ടൻ ചുണ്ടുകൾ അവരുടെ ചെവിയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു മെല്ലെച്ചിരിച്ചു… അടിക്കാടു കൊറേയൊണ്ടല്ലോ അമ്മായിയേ!

പോടാ പട്ടീ! അവർ മുഖം പിന്നിലേക്ക് തിരിച്ചു. എവടൊക്കെയാടാ തെണ്ടീ നീ പിടിക്കണേ! വിടടാ! ഇത്തിരി ദേഷ്യം സ്വരത്തിൽ വരുത്താൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ വേറെന്തോ മിന്നിമറഞ്ഞു… തടിച്ച പൂറിന്റെ പാതികളിലേക്ക് അവന്റെ വിരലുകളിറങ്ങി ആ നീണ്ടു ചുരുണ്ട മൈരുകളിൽ അരിച്ചുനടന്നപ്പോൾ…തന്റെ തടിച്ച കുണ്ടികളുടെ ഇടുക്കിലേക്ക് കയറി അവന്റെയൊലക്ക  അവയെ പിളർന്നപ്പോൾ അവരുടെ പൂറു നിറഞ്ഞു….ദേഹമാസകലം ചൂടുപിടിക്കുന്നതു പോലെ!

ഞാൻ വടിച്ചുതരട്ടോ! കിട്ടൻ ആ തടിച്ച പൂറിലൊന്നു ഞെക്കി… അമ്മായി തേങ്ങലടക്കുന്നതും ആ തടിച്ച കുണ്ടികൾ സഹിക്കവയ്യാതെ അവന്റെ കുണ്ടിയിലിട്ടുരസുന്നതും അറിഞ്ഞവൻ ചിരിച്ചു… അമ്മായിയുടെ കവിളുകളും കഴുത്തും ചുവക്കുന്നതവൻ കണ്ടു..

നാളെ..നാളെ മതിയെടാ! ഇന്നിപ്പോൾ. സാറു വരാറായി! അവർ നിന്നു പിടഞ്ഞു…

മുന്നിലെ വാതിലിൽ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടവർ ഞെട്ടിയകന്നു! ലക്ഷ്മിയമ്മ മുണ്ടഴിച്ചുടുത്ത് തോർത്തു മുലകൾക്കുമീതെയിട്ട് മുൻവശത്തേക്കു പോയി. കിട്ടൻ കുട്ടനെ ജട്ടിക്കാത്താക്കിയിട്ട് അടുക്കളവരാന്തയിലിരുന്നു.

ആ കിട്ടാ! സാറിനെക്കണ്ടവൻ ഭവ്യതയോടെ എണീറ്റു. ഇവിടുത്തെ പൊറകിലെ തെങ്ങിനെല്ലാം തടമെടുക്കണം. ധൃതിയില്ല.പതുക്കെ മതി. പിന്നെ നീ തൊഴുത്തു വൃത്തിയാക്കി അല്ലേ?

അതേ സർ. അവൻ പറഞ്ഞു.

നീ പശൂനേം കറന്നൂന്ന് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു… മിടുക്കൻ! സാറവന്റെ തോളിൽത്തട്ടി. നിന്റെ ഗ്രേസിട്ടീച്ചറിനെ വഴീല് കണ്ടു. നിന്നെയൊന്നു കാണണമെന്നു പറഞ്ഞു. അപ്പോ ശരി. സാറകത്തേക്ക് പോയി.

ലക്ഷ്മിയമ്മ വെളിയിലേക്ക് വന്നു. അമ്മായീ ഞാൻ പോണു. നാളെ വരാം,  അവർ നീട്ടിയ കാശു പോക്കറ്റിലിട്ട് കിട്ടൻ പറഞ്ഞു.

എടാ സാറ് കാലത്തേ സിറ്റീലേക്ക് ട്രെയിനിൽ പോവും. നീ ഒരെട്ടാവുമ്പം വാ. ഇവിടന്നു കഴിക്കാം. ലക്ഷ്മിയമ്മ ചിരിച്ചു. നീ കറന്നകാര്യം കേട്ടപ്പോ സാറു ഹാപ്പിയായി.

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

123 Comments

Add a Comment
  1. Ee ammayimare kalikkunnath ingane varnikkan ivide ningalallathe vere oralilla. Avarude pro featuresum ithra detail ayi avatharipikunnathinu thanks.ere pratheekshakalode rishivarya

  2. bro oru rekshem ella polich aduki

    1. വളരെ നന്ദി, സാഗർ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *