കിഴക്കേ മന [ɴᴀᴅɪᴘᴘɪɴ ɴᴀʏᴀᴋᴀɴ] 265

“””””””””””അഹ് അച്ഛാ, അമ്മക്ക് ഇതൊന്നും അറിയത്തില്ല……!!””””””””””””

“”””””””””അത് തന്നെ…….!!”””””””””””

കളി ചിരിയോടെ കഴിഞ്ഞാ നിമിഷം., എന്നാ ആയുസ്സ് കുറവായിരുന്നു., രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞായിരുന്നു അവരുടെ മരണം. ഓർമകളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീരോടെ അവൻ പിൻവലിഞ്ഞു.

“””””””””മടുത്തിട്ടല്ലച്ഛാ, സമാധാനത്തിനും സന്തോഷത്തിനും വേണ്ടിട്ടാ. ഇവള് ചിരിച്ച് കണ്ടാലേ എന്റെ ഹൃദയം പോലും നിലക്കാതിരിക്കൂ…..!!””””””””””

കണ്ണുനീര് തുടച്ച് നീക്കിയവൻ അവളെ തട്ടി വിളിച്ചു. ചെറു മയക്കത്തിൽ ആയിരുന്ന അവൾ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു.

“””””””””ഇനി ആരും വരില്ലാട്ടോ. നമ്മള് കൊറേ ദൂരയാ വന്നേക്കണേ. എന്റെ വാവക്ക് ഇഷ്ട്ടം ഉള്ളടത്തോളം നമ്മക്ക് ഇവിടെ തന്നെ കഴിയാം. വാ ഇറങ്ങ്…!!””””””

ഡോർ തുറന്നവനിറങ്ങിയ ശേഷം അവൾക്കായും തുറന്ന് കൊടുത്തു. പിന്നിലിരുന്ന കാശിയും ഇതിനോടകം ഇറങ്ങിയിരുന്നു.

“””””””””വാ…..”””””””””””

മുന്നാലേ അവൻ നടന്നു, അവന്റെ കൈയേ പിടിച്ച് അവളും.

“”””””””””വാ കാശിയേട്ടാ….”””””””””””

തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയവൾ കാശിയേം വിളിച്ചു. തോളിൽ നിന്നൂർന്നിറങ്ങിയ ബാഗ് നേരെ ഇടുവായിരുന്നു അവൻ.

“”””””””””വരുവാ പെണ്ണേ, നീ നടക്ക്….”””””””””

ചിരിയോടെ പറഞ്ഞവൻ ബാഗും നേരയാക്കി അവർക്കൊപ്പം കൂടി. ചുറ്റിനും ഇരുട്ട് തളം കെട്ടി നിന്ന ആ പരിസരത്തോടെ ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റ് വെളിച്ചത്തിൽ അവർ നടന്നു. ആദ്യ പടിയിൽ കാലിന്റെ സ്പർശനം എക്കുമ്പോ അരുത് തിരിച്ച് പോകാനായി പ്രകൃതി അപേക്ഷിച്ചു., അതിന്റെ അടയാളം എന്നോണം നെഞ്ച് തകരുമാറൊച്ചത്തിൽ വിണ്ണിലേക്കൊരു ഇടിമിന്നലടിച്ചു.

“”””””””””അയ്യേ ചുന്ദരി കുട്ടി പേടിച്ചോ….?? മിന്നലല്ലേ, ദേ മുന്നില് നിന്റെ ശിവേട്ടനുമുണ്ട്, പിന്നില് ഞാനുമുണ്ട്. പേടിക്കണ്ടാട്ടോ….”””””””””””

മിന്നാലിന്റെ വെളിച്ചവും ഇടിയുടെ മുഴക്കവും ആ കുരുന്ന് മനസ്സിൽ ഭയമുണ്ടാക്കി തീർത്തു. എന്നാലവളെ അശ്വസിപ്പിക്കാൻ നിഴല് പോലെ അവനുണ്ടായിരുന്നു, കൂടെപ്പിറക്കാതെ പോയ ആ സഹോദരൻ., കാശി……!!

ഇനി വേണ്ടത് അതാണ്., ആ വല്യ വാതിൽ തുറക്കാനായുള്ള താക്കോൽ. അച്ഛൻ നിധി പോലെ സൂക്ഷിക്കാൻ ഏല്പിച്ച താക്കോൽ അവൻ തന്റെ പോക്കെറ്റിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കെടുത്തു.

പല തവണയുള്ള പരിശ്രമം, ഒടുവിൽ അവർക്ക് മുന്നിലാ വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു. എന്നാലവർ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല, മരണത്തിലേക്കുള്ള ക്ഷണമായിരുന്നു അതെന്ന്. അകത്തേക്ക് കേറുമ്പോ മിന്നൽ വെളിച്ചത്തിൽ ചുമരിന്മേൽ തെളിഞ്ഞത് മൂന്നാളുടെ അല്ല, അഞ്ചാളുടെ നിഴലായിരുന്നു…….!!