കൊച്ചിയിലെ കുസൃതികൾ 5 [വെള്ളക്കടലാസ്] 188

“നമുക്ക്‌ വല്ല ബാറിലും പോയി നോക്കിയാലോ?”

“ഈ പതിനൊന്ന് മണിക്ക് നിന്റെ തന്ത തുറന്നു വെച്ചിട്ടുണ്ടോ മൈരേ ബാർ?” ദീപുവിന് ഉത്തരം മുട്ടി. അല്പനേരത്തെ മൗനത്തിന് ശേഷം ദീപു പറഞ്ഞു, “വഴിയുണ്ട്!”

അത്രനേരം അവനെ തെറി വിളിയ്ക്കുകയായിരുന്ന ബെന്നി ഒരു പൊടിയ്ക്ക് അടങ്ങി. അപ്പോഴേയ്ക്കും ദീപു ഫോണെടുത്ത് ആരെയോ വിളിച്ചിരുന്നു. ബെന്നി ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തുനിന്നു. ദീപു ഒന്നിന് പുറകെ ഒന്നായി മൂന്നുനാലു പേരെ വിളിച്ചു. അവസാനം നാലാമത്തെ കോൾ കട്ട് ചെയ്ത ശേഷം അവൻ ബെന്നിയോട് പറഞ്ഞു, “പിന്നല്ലേ, ഈ ദീപു ഒരു കാര്യം ഏറ്റാൽ ഏറ്റതാ. നിനക്ക്‌ കളളല്ലേ വേണ്ടത്‌. വഴിയുണ്ട്.”

ബെന്നി ശാന്തനായി. ദീപു തുടർന്നു, “എന്റെ ഓഫീസിൽ ഒരു തെണ്ടിയുണ്ട്, എബി. ആളൊരു പരമ ചെറ്റയാണ്. വീട്ടിൽ കേറ്റാൻ കൊള്ളത്തില്ല. പക്ഷേ അവന്റെ തന്ത ഇവിടത്തെ ഒരു പൂത്ത പണക്കാരനും, ബിസിനസ്സ് കാരനും ഒക്കെയാണ്. സിറ്റിയിൽ 2 ബാർ ഉള്ളതിന് പുറമേ, വീടിന് മുകളിൽ ഒരു പ്രൈവറ്റ് ബാർ കൂടെ ഉള്ള ടീമാണ്. അവിടെ ചെന്നാൽ സാധനം കൊണ്ട് പോരാം. ”

ബെന്നിയ്ക്ക് സന്തോഷമായി. എന്നാപ്പിന്നെ നേരെ അവിടെ ചെന്ന് സാധനം എടുക്കാം വാ,” അവൻ എഴുന്നേറ്റു. അപ്പോഴാണ് രേഷ്മ അങ്ങോട്ട് ധൃതി പിടിച്ചു വന്നത്. “എനിയ്ക്ക് തിരിച്ചു കയറാൻ സമയമായി,” അവള് അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കാറിനടുത്തെയ്ക്ക് നടന്നു. ബെന്നിയും ദീപുവും പരസ്പരം നോക്കി. ആ ടെൻഷനിടയിലും നടന്നുനീങ്ങുന്ന രേഷ്മയുടെ നീല ജീന്സില് തുള്ളിക്കളിയ്ക്കുന്ന ഇളം കുണ്ടികളിലേയ്ക്ക് ഒരു നോട്ടം പായിയ്ക്കാതിരിയ്ക്കാൻ ബെന്നിയ്ക്കായില്ല. ഒരു നേടുവീർപ്പിട്ടശേഷം ബെന്നി പറഞ്ഞു, “ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. നീ അയാളോട് അത് ഒന്ന് ഇങ്ങോട്ട് എത്തിയ്ക്കാൻ പറ. എന്നിട്ട് നീ അവളെ കൊണ്ടുപോയി ആക്കി തിരിച്ചുവന്ന് എന്നെ പിക് ചെയ്താൽ മതി. ”

“അതു ശരിയാവില്ല. ഒന്നാമത് അയാൾ എന്റെ സീനിയർ ആണ്. ഇവിടേയ്ക്കൊന്നും വിളിച്ചുവരുത്താൻ പറ്റില്ല. പിന്നെ എന്റെ അത്ര അടുത്ത ഫ്രണ്ട് ഒന്നുമല്ല. ഞാൻ നേരിട്ട് പോയാലെ പറ്റു, ഒരു പ്രത്യേക സ്വഭാവം ആണ്,” ദീപു ഒന്ന് നിർത്തി, പിന്നെ തുടർന്നു, “ആളുടെ വീട് ഇവിടെ അടുത്തുതന്നെ ആണ്. എനിക്ക് നടന്നു പോകാവുന്നതെ ഉള്ളൂ. പക്ഷേ അതല്ല, അവളെ എന്തുചെയ്യുമെന്നാണ്,” ദീപു കാറിന്റെ മുൻ സീറ്റിൽ കയറിയിരിയ്ക്കുന്ന രേഷ്മയെ നോക്കി.