കോകില മിസ്സ് 6

Kokila Miss Part 6 | Author : Kamal | Previous Parts

ഈ പുറകെ നടപ്പും കൊഞ്ചലും ഒക്കെ നിർത്താമെന്ന് കരുതിയതാണ് ജിത്തു. വെറുതെ ഉള്ള സമയം കളയാൻ. പക്ഷെ, വേറെന്തു ചെയ്യണം എന്നവന് അറിയില്ലായിരുന്നു. ടീച്ചർമാരാണെങ്കിലും രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളുടെ മുൻപിൽ വെറും ഊളയായത് പോലെ. അവൻ പുറത്തെത്തി സൈക്കിളിൽ കയാറാനൊരുങ്ങി. അപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്ന് ഒരു വിളി.
“ജിതിൻ…”
ഓഹ്… ഇനിയാരാ? നോക്കുമ്പോൾ മേഴ്‌സിയാണ്. അവൾ സ്കൂൾ ബാഗും തൂക്കി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു. ജിതിൻ അവളെ ഒന്നടിമുടി നോക്കി. കഴുത്തറ്റം വരെ വെട്ടിയിട്ടിരിക്കയാണെങ്കിലും നല്ല ഉള്ളുള്ള ചെമ്പൻ മുടി. മുഖത്തേക്ക് വീഴുന്ന മുടി അവൾ ഇടക്കിടെ ചെവിക്ക് പുറകിലേക്ക് മാടിയൊതുക്കുന്നുണ്ട്. വട്ടക്കണ്ണടക്കുള്ളിൽ കരിയെഴുതാത്ത കണ്ണുകളെങ്കിലും അവ നീണ്ടതും ആകർഷണീയവുമായിരുന്നു. പരന്ന മൂക്കും, ഇളം റോസ് നിറത്തിൽ, വരച്ചു വച്ചത് പോലുള്ള ചുണ്ടും. അത്യാവശ്യം കനമുള്ള ബാഗിന്റെ വള്ളികൾ അവളുടെ തോളിൽ അമർന്നിരുന്ന് അവളുടെ നെഞ്ചിലെ മുഴുപ്പ് എടുത്തു കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെയൂണിഫോമം ഷർട്ടിന്റെ നെഞ്ചിലെ ബട്ടൺ ഇപ്പൊ പൊട്ടും എന്ന രീതിയിൽ ഇറുകി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിന്റെ വിടവിലൂടെ അവൾ അകത്തിട്ടിരിക്കുന്ന വെളുത്ത ഷെമ്മിയുടെ ദൃശ്യം വെളിവായിരുന്നു. എന്തൊരു മുഴുപ്പാണ് അവളുടെ മുലകൾക്ക്, മുഴുത്ത് ഉരുണ്ട് രണ്ട് ഇളം ചെന്തെങ്ങിൻ കരിക്കുകൾ പോലെ മുന്നിലേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുകയാണ് അവ. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അവനതിന് നന്നേ കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നു. ഇറക്കം കുറഞ്ഞ പാവാട താഴെ അവളുടെ കൊഴുത്ത മുട്ടുകൾ രണ്ടും വെളിവാക്കി അവന്റെ കണ്ണിന് വിരുന്നൊരുക്കി.
“ആഹ്, എന്താ മേഴ്‌സി?”
“ജിതിൻ, എനിക്ക്… എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു.”
“പറഞ്ഞോളൂ മേഴ്‌സി.” ജിതിൻ ചെറിയ ഗൗരവ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നമുക്ക് നടന്ന് സംസാരിക്കാം?”
“എങ്ങോട്ട് നടക്കാൻ? താൻ സ്കൂൾ ബസ്സിലല്ലേ പോകുന്നത്?”
“ഇന്ന് ഞാൻ പ്രൈവറ്റ് ബസ്സിലാ പോണേ. പ്ലീസ് എന്റെ കൂടെ ബസ്റ്റോപ് വരെ ഒന്നു വരോ?”
“സോറി, അങ്ങോട്ട് ഞാനില്ല മേഴ്‌സി.” കോകിലയും വിദ്യയും നടന്നു പോയ ദിക്കിലേക്ക് നോക്കി ജിതിൻ പറഞ്ഞു.
“പകുതി വഴി വരെയെങ്കിലും വാ… പ്ലീസ്‌, ഒരത്യാവശ്യ കാര്യത്തിനാ.”
എന്തു കുരിശായാലും ഇന്നത്തോടെ പറഞ്ഞു തീർക്കാം എന്ന് കരുതി അവൻ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ സമ്മതം മൂളി. കുറച്ചു നേരം കൂടെ നടന്നിട്ടും മേഴ്‌സി ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. ജിതിനും ആകെ മടുപ്പായി. പാതിവഴിയെത്തിയപ്പോൾ അവൻ അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി.
“കുറേ നേരമായല്ലോ മേഴ്‌സി, എന്താ പറയാനുള്ളത് എന്ന് വച്ചാ പറയു.”
“ജിതിൻ, എനിക്ക്… എനിക്കെങ്ങനെയാ നിന്നോട് പറയണ്ടേന്ന്‌ അറിയില്ല. ആക്‌ച്വലി…”മേഴ്‌സി നിന്ന് പരുങ്ങി.
“മെഴ്സീ, താൻ എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നേന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. പക്ഷെ, അതു വേണോ? താൻ നല്ലോണം ഒന്നാലോചിക്ക്.”
“ജിതിന്‌ ഞാൻ പറയാൻ വന്നത് മനസ്സിലായെന്നോ? അതെങ്ങനെ?”
“പിന്നെ, തന്റെ ഈ വെപ്രാളോം വാല് മുറിഞ്ഞുള്ള നിൽപ്പും കണ്ടാൽ അറിയില്ലേ? താൻ ഒന്നാലോചിക്ക്, ഈ പഠിപ്പ് കഴിഞ്ഞാൽ ഞാനും താനും തമ്മിൽ കാണുമെന്ന് പോലും തോന്നുന്നില്ല. മാത്രവുമല്ല, നമ്മുടെ വീട്ടുകാർ ഇതിനൊക്കെ സമ്മതിക്കും എന്നാണോ വിചാരിക്കുന്നെ?” അവളുടെ മുലക്കുടങ്ങളുടെ തലയെടുപ്പ് ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു.