കൂരാചുണ്ടിലെ ന്യുഇയർ രാവ് [മീര വിശ്വനാഥ്] 457

നാസർ പിടിച്ചപ്പോഴാണ് കുത്തിയത് എന്നവർ പോലീസിനോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. തന്റെ സുഹൃത്ത് അഡ്വക്കേറ്റ് മനോജ് കുമാറിനെ നാസർ പോയിക്കണ്ട് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ വിശദീകരിച്ചു. പ്രതിയെ പിടികൂടിയാൽ തനിക്കുമെതിരെ കേസ് നിലനിൽക്കും എന്നറിഞ്ഞ നാസർ എന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ പകച്ചിരുന്നു.

“നമുക്ക് വേണ്ടത് പോലെ ചെയ്യാം, താനിവിടുന്ന് തൽക്കാലം ഒന്ന് മാറി നിലക്ക്. കേസൊക്കെ ഒന്ന് ഒതുങ്ങട്ടെ”

“എങ്ങോട്ട് പോവും…?”

” വിദേശത്ത് പോകുന്നതാണ് ഏറ്റവും നല്ലത്.. ഇന്ത്യയിൽ തന്നെ ആകുമ്പോൾ പൊലീസിന് ആക്സസ് കൂടും..”

രാത്രി വൈകി വീട്ടിലെത്തിയ നാസർ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഭാര്യയോടും മകനോടും വിശദീകരിച്ചു. നസീമ കരയാൻ തുടങ്ങി. നാസർ അവളെ ചേർത്ത് നിർത്തി നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു. പേടിക്കേണ്ടെന്നും അഡ്വക്കേറ്റ് എല്ലാം ശരിയാക്കുന്നുണ്ട് എന്നും ഇവിടെ കാര്യങ്ങൾ ഓകെ ആയാൽ എത്രയും പെട്ടെന്ന് മടങ്ങിവരുമെന്നും അവനവർക്ക് ഉറപ്പ് നൽകി. നേരെ മുമ്പയിലേക്കാണ്. അവിടുന്ന് പേപ്പർ വർക്ക് ഒക്കെ ശരിയായാൽ ദുബായിലുള്ള സുഹൃത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോവുമെന്നും അവൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

അവസാനമായി നാസർ അവളെ ഒരിക്കൽ കൂടി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അടുത്ത് മകനുള്ളത് അയാൾ കാര്യമാക്കിയില്ല. വിതുമ്പിക്കരയുന്ന അവളുടെ ചെവിയിൽ നാസർ എന്തോ രഹസ്യം പറഞ്ഞു പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അപ്പോൾ ഉപ്പയുടെ കൈകൾ ഉമ്മയുടെ ചന്തിയെ ഒന്ന് അമർത്തിയത് നബീൽ വ്യക്തമായി കണ്ടു.

നാസർ വീട് വിട്ട് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അടക്കിപ്പിടിച്ച നസീമയുടെ കരച്ചിൽ അധികമായി. കലങ്ങിയ കണ്ണുകളും അവളുടെ ചുവന്ന മുഖവും കണ്ടപ്പോൾ നബീൽ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ഉമ്മയെ ചേർത്ത് നിർത്തി. പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ പതിനഞ്ചുകാരൻ മകന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. അവൻ ഉമ്മയെ തലോടികൊണ്ടിരുന്നു..

വർഷങ്ങൾ എത്ര പെട്ടെന്ന് പോയി… നാസർ ഇപ്പോൾ ദുബായിൽ കച്ചവടം ഉണ്ട്. നാട്ടിലെ വീടിന്റെ പണി ഏകദേശം കഴിയാറായി. ഈ വർഷം കൂടെ കഴിയുമ്പോഴേക്ക് നാലാമത്തെ വര്ഷമാണ് അയാൾ ദുബായിൽ. ഇതിനിടയിൽ രണ്ട് പ്രാവശ്യം നാട്ടിൽ വന്നിരുന്നു. ആരും അറിയാതെ രണ്ടായ്ച്ച ചിലവഴിച്ചു നാസർ മടങ്ങി. അതിനിടെ നാട്ടിലെ കേസ് ഒത്ത് തീർപ്പായി. സാക്ഷി ഇല്ലാത്തത്‌ കൊണ്ട് കുത്തിയ പ്രതിയെ കോടതി വെറുതെ വിട്ടു. അക്കാലോത്തൊക്കെയും കൊല്ലപ്പെട്ടവന്റെ കുടുംബത്തെ നാസർ സാമ്പത്തികമായി സഹായിച്ചിരുന്നു.