“ഓ.. വേണ്ടടാ… നമുക്ക് നാള യവിടെ നേരത്തെ എത്തണ്ടേ..” സിബിയുടെ ആവേശത്തിനിടയിൽ എന്റെ ശബ്ദം ദുർബലമായി.
” ഹാ..അത് വിട്. വന്ദേ ഭാരതിനായാലും നമ്മളവിടെത്തും. നിനക്ക് താത്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ ഇപ്പോ പ്പറ . ” ചായക്കപ്പ് ചുളിച്ച് വലിച്ചെറിഞ്ഞ് സിബി ചുമലിളക്കി ഉഷാറായി.
“ആടാ… നീ ധൈര്യമുണ്ടേ പോ; ആണായിട്ട് തൂക്കിയിട്ട് നടക്കുന്നു..” അജു വീണ്ടും കുത്തിക്കയറ്റാൻ നോക്കി.
ഒന്ന് പോയാലോ….?! ഇതിലും നല്ല ചാൻസ് എന്റെ സ്വഭാവത്തിന് വേറെ കിട്ടാൻ വഴിയില്ല. സിബി എല്ലാം ഡീല് ചെയ്തോളും. ചുമ്മാ കൂടെപ്പോയാ മതി. !?എന്റെയുള്ളിൽ ആവേശവും ടെൻഷനുമെല്ലാം നുരഞ്ഞു പൊന്തി…. പോണോ പോണ്ടെ വേണോ? കുണുങ്ങിയിറങ്ങുന്ന ചേച്ചിച്ചന്തികളിൽതന്നെ എന്റെ കണ്ണുടക്കി നിന്നു.
“ഡാ…ലാസ്റ്റ് ചോദ്യമാ… പോണോ പോണ്ടേ??” സിബി കൈ ചൂണ്ടി വലിഞ്ഞ് മുറുകി നിന്നാൽ ആലോചനയ്ക്ക് സമയമില്ല. പുറകെ വരുന്നത് തെറിമാലയായിരിക്കും.
“ഡാ… പോവാരുന്നു…പക്ഷെ പൈസ എത്രയാവൂന്ന്…..” ഞാൻ തല ചൊറിഞ്ഞ് ഇളിഞ്ഞുനിന്നു..
“ഹ ഹഹാ.. കള്ള മൈരന് അപ്പോ വേണം …എന്നിട്ടാണ്” അജു കളിയാക്കാൻ എന്തോ വലുത് കിട്ടിയ മാതിരി ഊമ്പി ച്ചിരിച്ചു.
“ഡാ നിക്കോളാസ് പൂമോനെ… മെല്ലെ, ചുറ്റിലും ആൾക്കാര് കേൾക്കും” സിബി പല്ല് കടിച്ച് അജുവിന്റെ താടിക്ക് തട്ടി തുടർന്നു..,
“ഡാ കാശ് കൂടി വന്ന രണ്ടായിരമാകും.. കന്നിയങ്കം ആയോണ്ട് ചെലവ് ഞാനെടുത്തോളാം നീ പേടിക്കണ്ട ” സിബി ആത്മാർത്ഥതയുടെ നിറകുടമായി.
” ഡാ എന്നാപ്പിന്നെ നോക്കിയാലോ” ഇനി ചുമ്മാ തിരിഞ്ഞ് കളിച്ചാൽ സിബിയുടെ വായിൽ നിന്ന് തെറിമാല വരുമെന്നുള്ളത് കൊണ്ട് ഞാൻ വളിച്ച ചിരിയോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു.
