കൂട്ടുകാരന്റെ അമ്മ [Smitha] 1470

“ഹേമന്ത് കാണിച്ചു തന്നിട്ടുണ്ട്…മൊബൈലിൽ…”

ഹേമലത ചിരിച്ചു.

” പിന്നെ അൽപ്പം ഫേമസ് ആണല്ലോ ഇപ്പോൾ…വിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ കൂട്ടുകാരൻ എന്നോട് പറയാറുണ്ട് ,”

ഹേമലത അവനെ അർത്ഥഗർഭമായി നോക്കി.

അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അർത്ഥഗർഭമായ സ്വരത്തിൽ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ സന്ദീപ് ശരിക്കും ഒന്ന് പതറി. അവൻ കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി. ലജ്ജയും കുറ്റബോധവുമൊക്കെ അവന്റെ മുഖത്ത് നിഴലിച്ചു. അവൻ വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി.

“ആൻറ്റി..ഞാൻ ..ഞാൻ ഹേമന്ത് ഉള്ളപ്പോൾ വരാം..”

അവൻ പിമ്പിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“അതെന്താ?”

ഹേമലത മുമ്പോട്ട് വന്ന് സന്ദീപിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

“ആൻറ്റി ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ? വാ…അകത്തേക്ക് വാ…ഹേമന്തിന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആദ്യമായി വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഓരോന്ന് പറയുന്നത് കേട്ട് തിരിച്ചുപോയീന്ന് അവനറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഇന്ത്യൻ ആർമ്മീടെ മൊത്തം പ്രൊട്ടക്ഷൻ കിട്ടിയാലും എനിക്ക് രക്ഷയുണ്ടാവില്ല…”

അവൾ ചിരിച്ചു.

തന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ അമർത്തിപിടിച്ചിരിക്കുന്ന ഹേമലതയുടെ കൈകളുടെ ചൂട് ദേഹം മുഴുവനും പരക്കുന്നതായി സന്ദീപിന് തോന്നി. അവളുടെ വിരലുകളുടെ മൃദുത്വവും മിനുസവും ഞരമ്പുകളെ മാത്രമല്ല ദേഹത്തെ മുഴുവനും ഉണർത്തുന്നു. രോമങ്ങൾ എഴുന്നേൽക്കുന്നതും ചൂട് കുളിരായി വന്ന് തലമുടി മുതൽ കാൽപ്പാദം വരെ വ്യാപിക്കുന്നതും അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു.

ആദ്യമായാണ് അവൻ ഹേമന്തിന്റെ ‘അമ്മ ഹേമലതയെ കാണുന്നത്. മൊബൈലിൽ കണ്ടതിനേക്കാൾ എന്ത് ഭംഗി! നീണ്ടു വിടർന്ന തിളക്കമുള്ള കണ്ണുകൾ. നീണ്ടു ഭംഗിയുള്ള മൂക്ക്. മൃദുലമായ ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ.അധരത്തിന് താഴെ ഒരു മറുക്. മുമ്പോട്ട് വിടർത്തിയിട്ട നിബിഡമായ മുടി. ഭംഗിയുള്ള തോളുകൾ. വെളുത്ത് കൊഴുത്ത കൈത്തണ്ടകൾ.ഒതുങ്ങി ഭാഗിയുള്ള അരക്കെട്ടിന് താഴെ ഇരുവശത്തേക്കും വിടർന്ന് നിറഞ്ഞ നിതംബ തുടഭാഗങ്ങൾ. ഉന്നതമായ മാറിടത്തിന് മേൽ നീണ്ട സ്വർണ്ണമാലയിൽ കൊരുത്ത താലി. പാദങ്ങളിൽ സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണവും വിരലുകളിൽ മിഞ്ചിയും. നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരരേഖ. ചുവന്ന സാരിയിൽ,ചുവന്ന ബ്ലൗസ്സിൽ പൂത്തുലഞ്ഞ് പരിലസിക്കുന്ന സൗന്ദര്യ മാദക രൂപം!

സന്ദീപിനെ അവർ ഹാളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

“ഇരിക്ക് മോനെ!”

അവർ അവനെ സോഫയിൽ ഇരുത്തി.

“ഞാനിപ്പം വരാം കേട്ടോ,’

അവർ അകത്തേക്ക് പോയി.

ഹാളിലെ ഭിത്തിയിൽ കുറെ ഫോട്ടോകൾ.ഹേമലതയും ഹേമന്തിന്റെ അച്ഛൻ മുരളി പ്രസാദും ഒരു വലിയ ഫോട്ടോയിൽ. അടുത്തടുത്ത് വിവിധ പ്രായത്തിലെ ഹേമന്തിന്റെ ഫോട്ടോകൾ.
പിന്നെ വിലകൊടുത്ത് വാങ്ങിയ എണ്ണച്ചായാ ചിത്രങ്ങൾ. ലക്ഷിദേവിയുടെ ഒരു വലിയ ചിത്രം.

വിശാലമായ ഹാളിൽ വിലപിടിച്ച ഇരിപ്പിടങ്ങൾ. ഭിത്തിമേൽ വലിയ എൽ ഇ ഡി ടെലിഷൻ. കമ്പ്യൂട്ടർ. മ്യൂസിക്ക് സിസ്റ്റം.

“പണച്ചാക്ക് തന്നെ ഇവൻ,ഹേമന്ത്!”

സന്ദീപ് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴേക്കും ഹേമലത അകത്തുനിന്നും ചായയും പലഹാരങ്ങളും നിറച്ച ഒരു ട്രേയുമായി അവിടേക്ക് വന്നു.