കൂട്ടുകാരന്റെ മമ്മി [ഏകലവ്യൻ] 1157

ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് ചെന്നു നോക്കിയ ചന്തു ജോമോനെ കാണാതെ വേഗം അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
പകുതി ചാരിയ വീട്ടിൽ ആരുടെയും അനക്കങ്ങൾ കാണാതെ അവൻ ജോമോനെ നീട്ടി വിളിച്ചു..
“ആരാ ചന്തുവാണോ??”
ആൻസിയുടെ ശബ്ദം ഒരു അശരീരി പോലെ അവൻ കേട്ടു. ഇതെവിടുന്നു വന്നു എന്നു മനസിലാവാതെ അവൻ ചുറ്റും നോക്കി.
“അതെ മമ്മി…”
മച്ചിൻ പുറത്ത് ഏണിയിൽ കയറി ഓടിനടിയിൽ വിരിച്ച ഷീറ്റ് നേരെയിടുകയായിരുന്നു ആൻസി.
“മോനു ഇങ്ങ് ഉള്ളിലേക്ക് പോരെ..”
അവൻ വേഗം ഉള്ളിൽ കയറി. എന്നിട്ടും ആരെയും കണ്ടില്ല. അവൻ ചുറ്റും നോക്കി.
“മമ്മി എവിടെയാ ഉള്ളത്??”
“വലതു വശത്തെ റൂമിലെ കോണി കയറി മുകളിലേക്ക് വാ..”
അവനത് അനുസരിച് കോണി കയറി മുകളിൽ എത്തി. ഒരു പൊട്ടിയ ഓടിന്റെ ഉള്ളിൽ കൂടി പുറത്തെ മഴക്കാറിന്റെ ഇരുണ്ട വെളിച്ചം ഉള്ളിലേക്ക് കിട്ടുന്നത് ഒഴിച്ചാൽ ബാക്കി ഇരുട്ടാണ്. ആ വെളിച്ചത്തിൽ നോക്കിയപ്പോൾ വലതു വശത്ത് ഒരു ഏണിയിൽ കാൽ ഭാഗം കയറി ഒരു വടി വച്ച് ഷീറ്റ് നേരെയാക്കുകയാണ് ആൻസി. മുന്തിരി കളർ നൈറ്റി ആണ് വേഷം. അതവളുടെ വടിവൊത്ത ശരീരത്തിൽ അരച്ചു തേച്ചത് പോലെ പറ്റി പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു.
“മോനെ ഇങ്ങ് വാ..”
“മമ്മിയെന്താ പണിയെടുക്കുന്നെ??”
“ഈ ഏണിയൊന്നു പിടിക്ക് മോനു..”
അവനതനുസരിച് ഏണിയിൽ പിടിച്ച് നിന്നു. കൺ മുന്നിൽ മമ്മിയുടെ കൊലുസ്സിട്ട കാല്പാദങ്ങളാണ്. അവൻ അതിൽ തന്നെ നോക്കി. നല്ല അഴകൊത്ത കാല്പാദങ്ങളും വിരലുകളും.
“രണ്ടു മൂന്നു ഓട് പൊട്ടിയിട്ടുണ്ട്.. മഴ പെയ്താൽ വെള്ളം ഉള്ളിൽ എത്തും. ഇന്നലത്തെ ചാറ്റൽ മഴക്ക് തന്നെ ഉള്ളിലേക്കു വെള്ളം എത്തി..”
“ഓ അതെയോ???.”
“മ് , മോനു ആ സൈഡിൽ ഉള്ള നീണ്ട വടി എടുത്തിട്ട് വാ..”
“ഏത്??”
ആൻസി സൈഡിലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി. അവൻ അതനുസരിച്ച് വടി എടുത്തു വന്ന് താഴെ നിന്നു.
ചന്തു : “എടുത്തു..”
ആൻസി : “ആ ഇനി ഞാൻ പറയുമ്പോ ഏണിയിൽ നിന്നു പിടിവിടാതെ ഞാൻ ഈ വലിക്കുന്ന ഷീറ്റിനു സൈഡിലുള്ള ഓട് ഉയർത്തി തരണം..”
ചന്തു : “ഒരു കൈ കൊണ്ടോ..”