കൂട്ടുകാരന്റെ മമ്മി 3 [ഏകലവ്യൻ] [Climax] 922

ചന്തുവിന്റെ ഓരോ വാക്കുകളും തിരമാല പോലെ മനസ്സിൽ അലയടിച്ചപ്പോൾ പുതിയ എന്തോ അനുഭവത്തിനു വേണ്ടി മനസ്സിൽ തിരികൾ കൊളുത്തിയ പോലെയൊരു ഫീൽ അവൾക്ക് തോന്നി. ആ വാക്കുകൾക്ക് എന്തോ ഒരു മാന്ത്രികത..!
പക്ഷെ അവന്റെ മമ്മി ഇങ്ങനെയൊക്കെ നടക്കുന്നതറിഞ്ഞാൽ ജോക്കുട്ടൻ എന്തു കരുതും..? എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും..? എന്നെയവന്റെ കൂട്ടുകാരന് കൊടുക്കുമോ..? രതി വേഴച്ചകൾ ചെയ്യാൻ വേണ്ടി. അവളുടെ മനസ്സ് നന്നായുലഞ്ഞു തുടങ്ങി. എന്തായാലും ചരട് ഇപ്പോൾ എന്റെ കയ്യിലാണ്. മന്ത്രിച്ചു.
അപ്പോഴേക്കും ജോമോൻ കുളിച്ചു വന്ന് പുസ്തകവുമെടുത്തു സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു. മനോരാജ്യത്ത് മനസ്സുടക്കിയ അവൾക്കതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കനായില്ല.
ജോമോൻ : അതേയ്… ഇവിടൊന്നുമല്ലേ…?
അവളുടെ കൺ മുന്നിൽ വന്ന് വിരൽ ഞൊടിച്ചു കൊണ്ട് ജോമോൻ മമ്മിയോട് ചോദിച്ചു. ചെറുതായി ഞെട്ടിയ ആൻസി അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. മമ്മിയുടെ ഭാവവും അനക്കങ്ങളും ജോമോന് വീണ്ടും ഒരു സംശയ പ്രേരണ നൽകി. ഒന്നിനെ കുറിച്ചും കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാത്ത ജോമോന്റെ മനസ്സിൽ വൈകുന്നേരം കണ്ട മമ്മിയുടെ കാഴ്ച ഒരു വിഷയമായി കൂടി. ഒരിളം പുഞ്ചിരി മോനു നൽകിക്കൊണ്ട് കൊണ്ട് ആൻസിയെഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിൽ പോയി.
പതിവില്ലാത്ത മമ്മിയുടെ ഇടവിട്ടുള്ള ചിരി അവനൊരു പന്തികേട് പോലെ തോന്നിച്ചു. ഇനി താൻ സംശയിക്കുന്നതിന്റെ ഫലമായി ഉണ്ടാവുന്ന വെറും തോന്നാലാണോ എന്നും പറയാൻ പറ്റില്ല. എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഇന്ന് മനസിലാകും ചേട്ടൻ വരട്ടെയെന്നവൻ ചിന്തിച്ചു. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആലോചിക്കുമ്പോൾ ജോമോന്റെ മനസിലൊരു തുടിപ്പ് ഉയരുന്നതവനറിഞ്ഞു. ഇക്കൊല്ലം പ്ലസ് വൺ കഴിയാനാവുന്ന ഞാൻ ഈ പഠിത്തം, സ്‌പോർട്സ് എന്ന് മാത്രം ചിന്തിച്ചു നടന്നാൽ ഒന്നും ശെരിയാകില്ല. അതിനിടയിൽ കുറേ കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട് അതും കൂടെ മനസിലാക്കിയില്ലെങ്കിൽ വെറും മൂഢനാകും. അല്ലെങ്കിൽ ആക്കും..!
എന്നിരുന്നാലും അതിനപ്പുറത്തേക്ക് ചിന്തിക്കാൻ അവന്റെ നിഷ്കളങ്ക മനസ്സിന് സാധ്യമായിരുന്നില്ല.
അൽപസമയം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ചന്തു വന്നു. കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ തന്നെ അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ആൻസിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു അത് ചന്തു ആകുമെന്ന്. ജോമോൻ പോയി വാതിൽ തുറന്ന് പതിവ് പോലെ മമ്മിയെ വിളിച്ചു കൂവി. അവൾ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വെളിയിലേക്ക് വന്ന് ചന്തുവിനെ കണ്ട് ചിരിച്ചു. അവനത് ഏറ്റവും സന്തോഷമായി കാരണം മമ്മിയുടെ പിണക്കമില്ലാത്ത സുന്ദരമായ ചിരിയായിരുന്നു അത്. തന്റെ സന്തോഷ ഭാവത്തിൽ ചന്തുവിന്റെ മുഖത്ത് അലയടിച്ച ആഹ്ലാദം അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് വായിച്ചെടുക്കാൻ അവൾക്കും കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ആൻസി : മക്കള് പടിക്ക്.. മമ്മി ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് വരാം.. എന്നിട്ട് കഴിക്കാം..
ജോമോൻ : ഓക്കേ മമ്മി.