കൂട്ടുകാരൻ്റെ പെങ്ങൾ എൻ്റെ കാമുകി [Sharath] 595

ഞങ്ങൾക്ക് അധികനേരം സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എങ്കിലും ആ ചെറിയ സംഭാഷണം എനിക്ക് വലിയ ആശ്വാസം നൽകി. എന്റെ ലോകം കൂടുതൽ തെളിഞ്ഞതുപോലെ തോന്നി. ഇനി അവളെ നേരിട്ട് കാണാൻ കാത്തിരിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ എന്ന ചിന്ത എന്നെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.

അടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ ഞങ്ങളുടെ ഫോൺ സംഭാഷണങ്ങൾ തുടർന്നു. പകൽ സമയങ്ങളിൽ മിസ്ഡ് കോളുകൾ വഴി അവൾ എന്നെ വിളിക്കാൻ സൗകര്യമുള്ളപ്പോൾ അറിയിക്കും. ഞാൻ തിരിച്ചു വിളിക്കും. രാത്രി വൈകിയും ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. ഇൻസ്റ്റാഗ്രാം ചാറ്റുകളേക്കാൾ സ്വാതന്ത്ര്യം ഫോൺ സംഭാഷണങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ ചിരിയും, ശബ്ദത്തിലെ ഭാവമാറ്റങ്ങളും എനിക്ക് കൂടുതൽ വ്യക്തമായി. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കൂടുതൽ അടുത്തറിഞ്ഞു. അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും പേടികളും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറുകയായിരുന്നു.

മെഹ്റിനുമായി ഞാൻ കൂടുതൽ അടുക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയം സന്തോഷം കൊണ്ടു നിറഞ്ഞു. എന്നാൽ, അവളെ നേരിട്ട് കാണാൻ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ എന്നൊരു വിഷമം എപ്പോഴുമുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം ഞങ്ങൾക്ക് ഒരുമിച്ചു നടക്കാനും സംസാരിക്കാനും കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

ഈ ബന്ധം ഒരു പ്രണയമായി മാറിയിരുന്നു. എന്നാൽ, ഈ പ്രണയം എവിടേക്കാണ് എത്തുക? എന്നെങ്കിലും അവൾക്ക് എന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ കഴിയുമോ? ഈ ചോദ്യങ്ങൾ എന്റെ മനസ്സിൽ നിരന്തരം മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ഒരു ദിവസം മെഹ്റിൻ സന്തോഷത്തോടെ എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു: “മാഷേ, ഇക്ക ഗൾഫിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയി!”