കോട്ടയം കൊല്ലം പാസഞ്ചർ 8 [ഉർവശി മനോജ്] 484

“മുരളി ചേട്ടൻറെ ഓട്ടോയിൽ ചിന്നക്കട എത്തിക്കാം .. കോട്ടയത്തു നിന്നും ട്രെയിൻ മിസ്സ് ആയതു കൊണ്ട് ബസ്സിൽ വന്ന് അവിടെ ഇറങ്ങിയതാണെന്ന് ആൾക്കാർ കരുതിക്കോളും”
വലതു കൈ കൊണ്ട് അവൻറെ പുരുഷനെ ദൻഡിനെ ഉഴിഞ്ഞിട്ട്‌
ജിജോ പറഞ്ഞു

“നീ ഇത് വീണ്ടും പിടിച്ചു വലുതാക്കാനുള്ള പുറപ്പാടാണോ ചെറുക്കാ … ”
കിടക്കയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പഴകിയ ഒരു ബെഡ് ഷീറ്റ് മുലക്കച്ച ആക്കി കെട്ടി അവിടെ നിന്നുമെഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“വലുതാകുന്നു എങ്കിൽ ആകട്ടെ ഒരു ഷോട്ടിന് കൂടി സമയമുണ്ട് ”
അവന് എന്നെ അവിടെ നിന്നും വിടുവാൻ ഉദ്ദേശമില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.

അവന് മറുപടി പറയാൻ നിൽക്കാതെ ഈ സമയം കൊണ്ട് മുറിയുടെ മൂലയിൽ നിന്നും വസ്ത്രങ്ങൾ വാരിക്കൂട്ടുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു ഞാൻ

പെട്ടെന്നാണ് പുറത്തേക്കുള്ള തടി ജനൽ പാളികളിൽ ഒരു അനക്കം ശ്രദ്ധിച്ചത്.
ആക്രാന്തത്തിന്‌ ഇടയിൽ പ്രധാന വാതിൽ ഒന്ന് ചാരിയതല്ലാതെ കുറ്റിയിടാൻ പോലും ഞങ്ങൾ മറന്നുപോയിരുന്നു.
ബ്രായുടെ ഹുക്കുകൾ വേഗം ഇട്ട് തീർത്തിട്ട് തറയിൽ കിടന്നിരുന്ന
സാരി ഉപയോഗിച്ച് മുൻഭാഗം മറച്ചു കൊണ്ട് ജനൽ പാളി യിലേക്ക് ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

അവ്യക്തമായ ഒരു തിളക്കം അവിടെ കാണുന്നുണ്ട് ഒപ്പം ഒരു കയ്യും , അതെ ആ കൈയുടെ ഉടമ മുരളിയാണ്. അയാളുടെ കയ്യിൽ ഉള്ളത് ഒരു മൊബൈൽ ആണോ.

ചതിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മൊബൈൽ ഉപയോഗിച്ച് അകത്ത് നടന്ന ദൃശ്യങ്ങളെല്ലാം അയാൾ പകർത്തിയിരിക്കുന്നു.

“ആരവിടെ ചോദിച്ച കേട്ടില്ലേ .. ആരാണെന്ന് ”
സാമാന്യം ഉച്ചത്തിൽ തന്നെ ഞാൻ വിളിച്ചു കൂവി.

ശബ്ദത്തിലുള്ള എൻറെ പതർച്ചയും നില വിളിയും കേട്ട് കട്ടിലിൽ നിന്നും ഉടുതുണി പോലുമില്ലാതെ ജിജോ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.

“എന്താടി എന്താണ് പറ്റിയത് ആരാ അവിടെ ….?”
അല്പം മുൻപ് ഞാൻ തറയിലേക്ക് എടുത്തിട്ട ബെഡ്ഷീറ്റ് വാരിച്ചുറ്റി കൊണ്ട് ജിജോ എഴുന്നേറ്റു വന്നു.

അപ്പോഴേക്കും ചായിപ്പിന്റേ വാതിൽ കട കട ശബ്ദത്തോടെ തുറന്ന് അരയിൽ മുട്ടു വരെ പോലും എത്താത്ത ഒരു ഈരേയ തോർത്തുമുടുത്തു കൊണ്ട് അല്പം മുൻപ് ജനാലയ്ക്കൽ മൊബൈലുമായി കണ്ട കൈകളുടെ അതേ ഉടമസ്ഥൻ , മുരളി മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്നു.