കുടമ്പുളിക്കു സ്തുതി 2 [Aparan] 353

ഒന്നുരണ്ടു നിമിഷത്തേക്ക് ഹാളിൽ റ്റിവിയുടെ താണ ശബ്ദം മാത്രം. ഷീലേച്ചി ബോധം കെട്ടില്ലെന്നേയുള്ളൂ. സെറ്റിയിൽ ചാരിക്കിടക്കുകയാണ്.

ജാൻസിച്ചേച്ചിയാണ് മൗനത്തിന്റെ ചരടു മുറിച്ചത്.

” നാത്തൂനെന്നാ മിണ്ടാത്തത്… പേടിച്ചു പോയോ…”

” ചേച്ചീ… ഞാൻ…. ഞങ്ങള്…”
ഷീലേച്ചിയുടെ തൊണ്ടയിൽ വാക്കുകൾ കുരുങ്ങി.

ജാൻസിച്ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തൊരു വിശാലമായ മന്ദഹാസം.

” നാത്തൂനേതായാലും എന്നെ ഉപദ്രവിക്കാൻ ഉദ്ദേശമില്ലാരുന്നല്ലോ. അതു കൊണ്ട് എനിക്കു നിന്നേം കുരുക്കാൻ ഉദ്ദേശമില്ല…”

ഹാവൂ ! സമാധാനമായി.

ഷീലേച്ചിക്കു പക്ഷേ ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞാണു സമനില കിട്ടിയത്. ചേച്ചിയുടെ ശ്വാസം നേരേ വീണെന്നു തോന്നി.

” ചേച്ചീ … ഞാൻ… ”
ഷീലച്ചേച്ചി വിക്കി.

” സാരമില്ലെടീ ഷീലേ. എനിക്കു മനസ്സിലാകും. ഞാൻ നിന്നെ കുറ്റം പറയുന്നില്ല. ചോരേം നീരുമുള്ള പെണ്ണുങ്ങളല്ലേ നമ്മളൊക്കെ.”

ഒന്നു നിർത്തിയിട്ട് ജാൻസിച്ചേച്ചി തുടർന്നു,

” പിന്നെ ഒരുമിച്ചു സഹകരിച്ചൊക്കെ പോകാമെങ്കിൽ ആർക്കും കുഴപ്പമുണ്ടാകില്ല..”

മനസ്സിൽ ലഡ്ഡു പൊട്ടി !

ഷീലേച്ചിയുടെ മുഖത്തും രക്തഛവി തിരികെയെത്തി. ചേച്ചി നേരേയിരുന്നു.

” നാത്തൂൻ പറഞ്ഞു വരുന്നത്…”
ആഹാ! ഷീലേച്ചിക്കു ശബ്ദവും തിരികെ കിട്ടിയിരിക്കുന്നു.

” അതായത് നിങ്ങളെന്തു വേണേലും ചെയ്തോ. ഞാനാരോടും പറയാനും പോകുന്നില്ല. ഒട്ടു മുടക്കാനും വരുന്നില്ല. അതുപോലെ എന്റെ കാര്യത്തിനും തടസ്സമാകരുത് എന്നു മാത്രം “

ഷീലേച്ചിയുടെ മുഖത്തു നഷ്ടമായിപ്പോയ ചിരി തിരികെയെത്തി.

ഷീലേച്ചി ജാൻസിച്ചേച്ചിയുടെ കൈ സ്വന്തം കയ്യിലെടുത്തു.

” നൂറു വട്ടം സമ്മതം ചേച്ചീ “

രണ്ടു പേരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…

ഹാവൂ ! ബിരിയാണി തിന്നാം. പട്ടിണി കിടക്കേണ്ടി വരില്ല…

” അപ്പോ എങ്ങനാടീ ഇന്ന് ”
ജാൻസിച്ചേച്ചി ചോദിച്ചു.