കുടിൽ വസന്തം 1 [Daisy] 170

അയ്യേ… ഈ കൊച്ചു എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്.. ആരേലും വന്നാൽ…

ഞാൻ: നീ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്.. ശേ… തുണി ഉടുക്ക് പെണ്ണേ..

അപർണ: ചേച്ചി.. ആകെ നനഞ്ഞു ഇരിക്കുവാ.. ചേച്ചിയും നനഞ്ഞെല്ലോ.. വന്നു സാരീ അഴിച്ചു ഒന്ന് പിഴിഞ്ഞേ…

ഞാൻ: അയ്യേ… ഞാൻ വീട്ടിൽ പോയി ചെയ്തോളാം… ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് മാറി പുറത്തേക്ക് വന്നു… മഴ ഉടനെ മാറുന്ന ലക്ഷണം ഇല്ല… ശരീരം തണുക്കുന്നു.. ആകെ നനഞ്ഞു.. ഈശ്വരാ.. മഴ കുറഞ്ഞില്ലേൽ ഞാനും തുണി അഴിക്കേണ്ടി വരുമോ.. ആരേലും കണ്ടാൽ.. എറിച്ചിൽ അടിച്ചു കയറിയപ്പോൾ ഞാൻ വീണ്ടും അകത്തേക്ക് കയറി.. അവൾ ജീൻസും ഊരി അടിയിൽ ഇടുന്നത് മാത്രം ഇട്ടു നിൽക്കുന്നു..

ഞാൻ: എന്നാൽ പിന്നേ അത് കൂടി അങ്ങ് ഊരെടീ.. എന്നിട്ട് റോഡിൽ ഇറങ്ങി നിൽക്ക്..

അപർണ: എന്റെ ചേച്ചി.. ആകെ നനഞ്ഞു.. ഇത് ഇട്ടോണ്ട് ഇരുന്നാൽ പനി പിടിക്കും.. ഇവിടെ ഇപ്പോൾ നമ്മൾ അല്ലേ ഒള്ളു.. ആരേലും വന്നാൽ ചേച്ചി പറഞ്ഞാൽ മതി. ഞാൻ ഇതു വേഗം എടുത്തു ഇട്ടോള്ളാം.. മഴ കുറയുന്ന ലക്ഷണം ഒന്നും ഇല്ല.. ചേച്ചി.. ഞാൻ കാര്യമായിട്ട് പറയുവാ.. ഇതും ഇട്ടോണ്ട് നിന്നാൽ പനി പിടിക്കും ഉറപ്പാ.. ആ സാരീ എങ്കിലും അഴിച്ചു പിഴിയാൻ നോക്ക്..

ഞാൻ: അയ്യേ.. നിന്നെ പോലെ തുണി ഇല്ലാതെ നിൽക്കാൻ ഞാൻ ഇല്ല.. പനി പിടിക്കുവാണേൽ പിടിക്കട്ടെ… ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു…

മുക്കാൽ മണിക്കൂർ ഞങ്ങൾ ആ നിൽപ്പ് നിന്നു… എനിക്ക് ആണേൽ പെടുക്കാനും മുട്ടുന്നു..

വീട്ടിൽ വന്നിട്ട് ബാത്‌റൂമിൽ കയറി ഒരു മുള്ളൽ പതിവാണ്.. എല്ലാം ഈ മഴ കാരണം വൈകിയെല്ലോ ദൈവമേ..