കുളിരിൽ വിരിയുന്ന കനൽ പൂവ് 1 [സ്പൾബർ] 1859

“അത് നീ കയ്യിൽ വെച്ചാൽ മതി.. നീ പുതുമണവാട്ടിയാ..അപ്പോ പുതിയ ഡ്രസ് തന്നെ ഇടണം..വൈകുന്നേരമാകുമ്പൊഴേക്കും അങ്ങ് വന്നേര്…”

ഷിഫാന ലജ്ജയോടെ അവനെ നോക്കി.

ദാസൻ ബൈക്കിൽ കയറി..

“അമ്മൂ… “

അവന്റെ വിളികേട്ട് അവൾ അൽഭുതത്തോടെ മിഴികളുയർത്തി.
കോരിത്തരിച്ചു പോയി അവൾ.

“കുറച്ച് കുടുംബക്കാരോടും,
അയൽക്കാരോടുമൊക്കെ ഞാൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ചിലപ്പോ വരും.. വരുന്നവർക്കൊക്കെ ചായ കൊടുക്കണം ട്ടോ..ആ ടേബിളിലുള്ള കവറിൽ കുറച്ച് ബേക്കറി സാധനങ്ങളുമുണ്ട്.. ഞാനെന്നാ പോയി വരാം..”

ദാസൻ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ടാക്കി ഓടിച്ചു പോയി.

ഷിഫാന അവിടെത്തന്നെ തറഞ്ഞ് നിന്നു പോയി.. കുറച്ച് സമയം കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയാണ് സംഭവിച്ചത്..

വിനോദേട്ടനിൽ നിന്ന് താനെന്തൊക്കെയാണോ ആഗ്രഹിച്ചത്, അതെല്ലാം ചേട്ടനിലുണ്ട്.. വിനോദേട്ടൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം കളവാണെന്ന് ഷിഫാനക്ക് മനസിലായി.
ചേട്ടൻ നല്ലവനാണ്.

അവൾക്ക് വിനോദിനോട് നല്ല ദേഷ്യം തോന്നി.
തങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ചേട്ടൻ ഇത്രയും സാധനങ്ങൾ കൊണ്ടുവന്നിട്ടും അതൊന്ന് നോക്കാൻ പോലും അവൻ എഴുന്നേറ്റ് വന്നില്ല.

അതെല്ലാം പിടിച്ചിടാൻ സഹായിക്കാനുള്ള സാമാന്യ മര്യാദ പോലും അവൻ കാണിച്ചില്ല.
അത് വളരെ മോശമായിപ്പോയി.

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ മുൻവാതിലടച്ച് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.
വിനോദ് ഉണർന്നിട്ടില്ല.. ഇനിയിങ്ങനെ വിട്ടാൽ ശരിയാവില്ല..
അവനെയവൾ കുലുക്കി വിളിച്ചു.

“എന്താടീ.. ഉറങ്ങാനും സമ്മദിക്കില്ലേ നീ… ?”

വിനോദ് ദേഷ്യപ്പെട്ടു.

“മതിയുറങ്ങിയത്… ഇവിടെ നടന്നത് വല്ലതും ഏട്ടനറിഞ്ഞോ… ?’”