കുളിരിൽ വിരിയുന്ന കനൽ പൂവ് 1 [സ്പൾബർ] 1859

അവൾ ഒന്നിലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ദാസൻ പറഞ്ഞു.
എന്നിട്ടും അവൾക്കൊന്നിലും താൽപര്യമുണ്ടായില്ല.

“അമ്മൂ…”

ദാസൻ സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു.

മുഖമുയർത്തി നോക്കിയ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നത് ദാസൻ കണ്ടു.
വിനോദ് വരുമ്പോൾ എന്തെങ്കിലും സംസാരമുണ്ടായാലോ എന്ന് കരുതി ദാസൻ രണ്ട് ജോലിക്കാരെയും നേരത്തേ വിട്ടിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അവര് രണ്ട് പേരും മാത്രമേ കടയിലുള്ളൂ.

ഷിഫാന കരയുന്നതിന്റെ കാരണം ദാസന് മനസിലായി.

“അമ്മൂ… കണ്ണ് തുടക്ക് മോളേ… അവനെന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം കാണും.. നീയിതെല്ലാം നോക്കിയെടുക്ക്..അവനിപ്പോ വന്നോളും..”

“എന്നാലും… ചേട്ടാ… ആദ്യമായി
ഡ്രസെടുക്കാൻ വന്നിട്ട്.. എന്നെ തനിച്ചാക്കി…”

അവളൊന്ന് തേങ്ങി.

“അതൊന്നും സാരമില്ലെടീ… അവനൊരു പ്രതേക സ്വഭാവക്കാരനാ..എല്ലാം ശരിയായിക്കോളും….”

ഒരു പ്രതീക്ഷയുമില്ലാത്ത, വെറും പാഴ് വാക്ക് മാത്രമാണിതെന്ന് ചേട്ടന്റെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ അവൾക്ക് മനസിലായി.

“ എന്തെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക് മാറ്റിയെടുക്കാ ടീ… നീ അതൊന്നുമോർത്ത് വിഷമിക്കണ്ട.. വിഷമിക്കേണ്ട സമയവുമല്ലിത്… ഇന്ന് നിന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ദിവസാ… ഇന്നത്തെരാത്രി നിന്റെ ആദ്യരാത്രിയും..
ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കേണ്ട സമയം… അത് കൊണ്ട് എന്റെ മോള് കണ്ണൊക്കെ തുടച്ച്, മിടുക്കിയായി ഇതൊക്കെയൊന്ന് നോക്കിയേ… “

ഷിഫാന ലജ്ജയോടെ അവനെ നോക്കി. ഇന്ന് തന്റെ ആദ്യരാത്രിയാണെന്ന്… ഇന്ന് ഏറ്റവും സന്തോഷിക്കേണ്ട ദിവസമാണെന്ന്…
ശരി… ഒരേട്ടൻ പറഞ്ഞതല്ലേ.. കഴിഞ്ഞതെല്ലാം മറക്കാം.. അവന് എന്തേലും പ്രശ്നമുണ്ടേൽ ഒക്കെ മാറ്റിയെടുക്കാം… ഈ ഏട്ടൻ തന്റെ കൂടെയുണ്ടാവുമെന്നുറപ്പാണ്.