കുളിരിൽ വിരിയുന്ന കനൽ പൂവ് 1 [സ്പൾബർ] 1859

അവൾ കണ്ണ് തുടച്ച് സന്തോഷത്തോടെ ദാസനെ നോക്കിച്ചിരിച്ചു.

“ഏട്ടാ… ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞോട്ടെ..?”

“നീ പറയെടീ.. അമ്മൂ…”

“അത്… അത് ചേട്ടൻ തന്നെ നോക്കി എടുത്ത് തന്നാൽ മതി.. ഞാനിവിടെ ഇരിക്കാം… “

അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ ചുണ്ടിലൊരു കളളച്ചിരി ദാസൻ കണ്ടു.

പക്ഷേ, അവനൊരു വല്ലായ്മ തോന്നി. ഇതൊക്കെ ഭർത്താവ് ചെയ്ത് കൊടുക്കേണ്ടതാണ്… അതാണ് ഏതൊരു പെണ്ണും ആഗ്രഹിക്കുക..ആ മരങ്ങോടനെ അതിനൊന്നും കിട്ടില്ല എന്നുറപ്പാണ്. ഇവളെ വിഷമിപ്പിക്കാനും വയ്യ…

വിനോദ് ഒരുമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞാണ് മടങ്ങിവന്നത്. ഷിഫാന കൗണ്ടറിനടുത്തുള്ള ചെയറിൽ ഇരിക്കുകയാണ്..
അവൻ ബൈക്ക് നിർത്തി ഇറങ്ങി വന്നു.

“കഴിഞ്ഞില്ലേടീ… ?’”

വന്നയുടനെ അവൻ മുരണ്ടു.

“കഴിഞ്ഞെടാ ഉവ്വേ… നിങ്ങള് പൊയ്ക്കോ… അമ്മൂ നീ കഴിക്കാനെന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടോ..?”

അവൾ ചമ്മലോടെ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി.

“ആ.. ഇന്നിനിയൊന്നും ഉണ്ടാക്കണ്ട.. വരുമ്പോ കഴിക്കാനുള്ളത് ഞാൻ കൊണ്ടു വരാം…”

വിനോദ് ഒന്നും പറയാതെ ബൈക്കിൽ ചെന്ന് കയറി..
ഷിഫാന നാലഞ്ച് കവറുകളും കയ്യിൽ പിടിച്ച്, ദാസനോട് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞ് നടന്ന് ചെന്ന് ബൈക്കിന്റെ പിന്നിൽ കയറി.

ആ യുവമിധുനങ്ങൾ തൊട്ടുരുമ്മിപ്പോകുന്നത് കണ്ട് ദാസനൊന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു.

🌹🌹🌹

ദാസൻ വീട്ടിൽ വന്ന് കയറുമ്പോൾ വീടാകെ പ്രകാശത്തിൽ കുളിച്ച് നിൽക്കുകയാണ്..ഇതൊന്നും പതിവില്ലാത്തതാണ്.. ഇരുട്ട് മൂടിയ ഒരു പ്രേതഭവനത്തിലേക്ക് വരുന്നത് പോലെയാണ് എന്നും വരുന്നത്.
താൻ വരുമ്പോൾ വിനോദ് എത്തിയിട്ടുണ്ടാവില്ല. അവനെപ്പോഴാണ് വരുന്നതെന്ന് പോലും തനിക്കറിയില്ല.