കുളിരിൽ വിരിയുന്ന കനൽ പൂവ് 1 [സ്പൾബർ] 1919

“ ചേട്ടനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…”

വിനോദ് വലിയ താൽപര്യമില്ലാതെ പറഞ്ഞു.

“ഞാനെന്താടാ നിന്നോട് പറയേണ്ടത്… ?
ഇത്ര കാലമായിട്ടും ഒരു പണിക്കും പോവാത്ത നീ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ഈ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നാൽ അവളെ നീയെങ്ങിനെ പോറ്റും… ?’’

ദാസൻ അവനെ കാരങ്ങൾ പറഞ്ഞ് ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചു.

“ അതോർത്ത് ചേട്ടൻ ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട..ആ കട ചേട്ടന്റേത് മാത്രമല്ലല്ലോ..എന്റേതും കൂടിയല്ലേ… അതിൽ നിന്നുളള വരുമാനത്തിൽ നിന്നും എന്റെ വിഹിതമിങ്ങോട്ട് തന്നാ മതി.. ഞങ്ങളത് കൊണ്ട് ജീവിച്ചോളാം…”

ദാസൻ സങ്കടത്തോടെ അനിയനെ നോക്കി.
കണക്കെഴുതി വെക്കുകയാണെങ്കിൽ അവന്റെ വിഹിതവും അതിലേറെയും അവൻ വാങ്ങിപ്പോയിട്ടുണ്ട്..

സാരമില്ല.. ഇനിയും കൊടുത്തേക്കാം..അവൻ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കട്ടെ… ഇതോടെ അവൻ നന്നായാലോ…

“ശരി.. എനിക്കവളെയൊന്ന് കാണണം.. നാളെ നീയവളെ കടയിലേക്ക് കൊണ്ടു വാ.. എനിക്കവളോടൊന്ന് സംസാരിക്കണം…”

“ചേട്ടനെന്തിനാ അവളെ കാണുന്നത്… ?
ചേട്ടനെന്താ അവളോട് സംസാരിക്കുന്നത്..?
എല്ലാം സംസാരിച്ച് ഞങ്ങളൊരു തീരുമാനമെടുത്തിട്ടുണ്ട്.. ഇനി ചേട്ടൻ പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും പറയണമെന്നില്ല..”

ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത മട്ടിൽ വിനോദ് പറഞ്ഞു.

“അയ്ക്കോട്ടെ… എന്നാലും ഞാനവളെയൊന്ന് കാണെട്ടെടാ.. നാളെ ഉച്ചക്ക് നീയവളെ കടയിലേക്ക് കൊണ്ടു വാ… എന്നിട്ട് വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാം..”

ചിരിയോടെയാണ് ഏട്ടൻ പറഞ്ഞതെങ്കിലും, അതിലൊരു കർശന സ്വരം വിനോദ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
കൊണ്ടു വരാം എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവൻ തലയാട്ടി.

മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോകുന്ന ദാസനെ പിന്നിൽ നിന്നും വിനോദ് വിളിച്ചു.