കുളിരിൽ വിരിയുന്ന കനൽ പൂവ് 1 [സ്പൾബർ] 1919

കുറേനേരം കരഞ്ഞ് അവൾ തളർന്നു. ഇനി മരണമാണ് തനിക്കുള്ള ഏക പ്രതീക്ഷ എന്നവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ആദ്യരാത്രി തന്നെ കഞ്ചാവടിച്ച് കിറുങ്ങി ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്നവന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നതിലും ഭേദം മരണം തന്നെയാണ്.

അവൾ ഉറച്ച തീരുമാനമെടുത്തു.
പക്ഷേ, അതിന് മുമ്പ് ചേട്ടനെയൊന്ന് കാണണം.. അദേഹം നല്ലവനാണ്.. ചേട്ടനോട് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയാനുണ്ട്..
ചേട്ടൻ ഉറങ്ങിയോ ആവോ..?
ഉറങ്ങിയെങ്കിൽ വിളിച്ചുണർത്തണം.

ഷിഫാന പാന്റീസിടാതെ, പാന്റ് മാത്രം വലിച്ച് കയറ്റി. മുറി തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.
ചേട്ടന്റെ വാതിലിൽ ചെന്ന് മുട്ടി വിളിച്ചു.
രണ്ടാമത്തെ വിളിക്ക് തന്നെ ദാസനുണർന്നു.
ഷിഫാന വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് വേഗം എഴുന്നേറ്റ് വന്നവൻ വാതിൽ തുറന്നു.

അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ട് അവനൊന്ന് പേടിച്ചു. കരഞ്ഞ് വീർത്ത മുഖം..

“അമ്മൂ,… എന്താ മോളേ… എന്ത് പറ്റി..?”

അവൻ വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക്… ചേട്ടനോട് ചില കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനുണ്ട്… “

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഇറ്റിവീഴുന്നതും, ചുണ്ടുകൾ വിറകൊള്ളുന്നതും ദാസൻ കണ്ടു.

“ എന്താ മോളേ… ?’’

“നമുക്കകത്തേക്കിരിക്കാം ചേട്ടാ…”

ഷിഫാന അകത്തേക്ക് കയറാനൊരുങ്ങിയതും അവൻ തടഞ്ഞു.

“മോള് വാ..നമുക്ക് സെറ്റിയിലേക്കിരിക്കാം… “

അവൻ ഹാളിലെ സെറ്റിയിലേക്ക് നടന്നു. ഈ നേരത്ത് അവളെ മുറിയിലിരുത്തുന്നത് ശരിയല്ലെന്ന് അവന് തോന്നി.

“അങ്ങോട്ടിരിക്കെടീ… “

ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ദാസൻ പറഞ്ഞു.
ഷിഫാനയും ഇരുന്നു.

“എന്താ മോൾക്ക് ചോദിക്കാനുള്ളത്..?’”